رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷|تاریخ دادنامه=۱۳۹۴/۰۳/۲۴|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۵۸ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=شعبانی{{سخ}}نوراله خیر ابادی{{سخ}}سیدمحمد موسوی پور|موضوع=افترا ناشی از طرح...» ایجاد کرد) |
(افزودن لینک درون ویکی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷|تاریخ دادنامه=۱۳۹۴/۰۳/۲۴|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۵۸ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=شعبانی{{سخ}}نوراله خیر ابادی{{سخ}}سیدمحمد موسوی پور|موضوع=افترا ناشی از طرح شکایت}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت''': طرح شکایت در محاکم | {{جعبه اطلاعات رای دادگاه تجدیدنظر (کیفری)|شماره دادنامه=۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷|تاریخ دادنامه=۱۳۹۴/۰۳/۲۴|نوع رأی=رأی شعبه|تاریخ شعبه=شعبه ۵۸ دادگاه تجدید نظر استان تهران|قاضی=شعبانی{{سخ}}نوراله خیر ابادی{{سخ}}سیدمحمد موسوی پور|موضوع=افترا ناشی از طرح شکایت}}'''چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت''': طرح [[شکایت]] در [[محاکم کیفری]]، زمانی مصداق بزه [[جرم افترا|افترا]] است که از نفس شکایت معلوم شود مقصود [[شاکی]]، [[اظهار دروغ]]، برای اضرار به [[مشتکی عنه]] می باشد. | ||
== رأی دادگاه بدوی == | == رأی دادگاه بدوی == | ||
در خصوص اتهام آقای ن.ح. ۴۹ ساله، دایر بر افترا دادگاه با توجه به محتویات پرونده، تحقیقات معموله انجام شده، کیفرخواست صادره دادسرای عمومی و انقلاب حوزه قضایی ت.، شکایت شاکی آقای م.ن. به وکالت از آقای ب.و.، موادی گواهی گواه و توجه به دفاعیات غیر مؤثر متهم و وکیل ایشان آقای ع.ص. و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده، بزه انتسابی را محرز و مسلم تشخیص و با استناد به | در خصوص [[اتهام]] آقای ن.ح. ۴۹ ساله، دایر بر افترا دادگاه با توجه به محتویات پرونده، [[تحقیقات مقدماتی|تحقیقات]] معموله انجام شده، [[کیفرخواست]] صادره [[دادسرا|دادسرای عمومی و انقلاب]] [[حوزه قضایی]] ت.، شکایت شاکی آقای م.ن. به وکالت از آقای ب.و.، موادی گواهی گواه و توجه به دفاعیات غیر مؤثر متهم و وکیل ایشان آقای ع.ص. و سایر [[قرینه|قرائن]] و [[اماره|امارات]] موجود در پرونده، بزه انتسابی را محرز و مسلم تشخیص و با استناد به [[ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۹۷ از قانون مجازات اسلامی]] متهم را به تحمل یک سال [[حبس]] [[تعزیر|تعزیری]] و سی ضربه شلاق تعزیری محکوم و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری ظرف بیست روز پس از [[ابلاغ]] قابل [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد. | ||
دادرس شعبه ۱۰۴۶ دادگاه عمومی تهران - شعبانی | [[دادرس]] [[شعبه]] ۱۰۴۶ [[دادگاه عمومی]] تهران - شعبانی | ||
= رأی دادگاه تجدیدنظر استان = | = رأی دادگاه تجدیدنظر استان = | ||
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ن.ح. نسبت به مفاد دادنامه شماره ۰۰۸۳۵- ۱۳۹۳/۱۱/۲۱ شعبه ۱۰۴۶ دادگاه عمومی جزایی ت. که متعاقب اعلام شکایت آقای ب. و. با وکالت وکیل محترم دادگستری آقای م. ن. و به اتهام افترا به تحمل یک سال حبس تعزیری و سی ضربه شلاق تعزیری محکوم شده است، هیئت دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی با اشاره به طرح و تشکیل پرونده های متعدد فی مابین مشارالیهم که عمدتا منشأ هریک اختلافات مالی می باشد و تصریح به اینکه افترا به تظلم ها و شکایت ها وقتی صدق می کند که از نفس شکایت معلوم شود، مقصود شاکی اظهار دروغ برای اضرار به مشتکی عنه بوده است. بنابراین اگر شاکی در مقام احقاق حق و رفع ظلم از خود علیه کسی شکایت کند و عملی یا امری را که قانونا جرم است صریحا به او نسبت دهد، لکن نتواند صحت این اسناد را به اثبات برساند، به عنوان مفتری قابل تعقیب و مجازات نیست (نظریه شماره ۷/۳۸۴۹ مورخ ۱۳۹۴/۰۶/۲۶ اداره حقوقی قوه قضائیه) که درمانحن فیه نیز این گونه است. بنابراین دادگاه ارتکاب بزه انتسابی به وی را احراز ننموده است و با استناد به بند ۱ قسمت ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۱۷۷ همان قانون و اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم بر برائت تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می دارد. رأی صادره قطعی است . | در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ن.ح. نسبت به مفاد [[دادنامه]] شماره ۰۰۸۳۵- ۱۳۹۳/۱۱/۲۱ شعبه ۱۰۴۶ دادگاه عمومی جزایی ت. که متعاقب اعلام شکایت آقای ب. و. با وکالت [[وکیل دادگستری|وکیل محترم دادگستری]] آقای م. ن. و به اتهام افترا به تحمل یک سال حبس تعزیری و سی ضربه شلاق تعزیری محکوم شده است، هیئت دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی با اشاره به طرح و تشکیل پرونده های متعدد فی مابین مشارالیهم که عمدتا منشأ هریک اختلافات مالی می باشد و تصریح به اینکه افترا به تظلم ها و شکایت ها وقتی صدق می کند که از نفس شکایت معلوم شود، مقصود شاکی اظهار دروغ برای اضرار به مشتکی عنه بوده است. بنابراین اگر شاکی در مقام احقاق حق و رفع ظلم از خود علیه کسی شکایت کند و عملی یا امری را که قانونا جرم است صریحا به او نسبت دهد، لکن نتواند صحت این اسناد را به اثبات برساند، به عنوان [[مفتری]] قابل [[تعقیب]] و مجازات نیست (نظریه شماره ۷/۳۸۴۹ مورخ ۱۳۹۴/۰۶/۲۶ [[اداره کل حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی قوه قضائیه]]) که درمانحن فیه نیز این گونه است. بنابراین دادگاه ارتکاب بزه انتسابی به وی را احراز ننموده است و با استناد به بند ۱ قسمت ب [[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] و بند الف [[ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸|ماده ۱۷۷ همان قانون]] و [[اصل ۳۷ قانون اساسی|اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران]] ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم بر [[برائت]] تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می دارد. رأی صادره قطعی است . | ||
شعبه ۵۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار | [[شعبه]] ۵۸ [[دادگاه تجدیدنظر|دادگاه تجدیدنظر استان]] تهران - رئیس و [[مستشار]] | ||
سید محمد موسوی پور - نوراله خیر آبادی | سید محمد موسوی پور - نوراله خیر آبادی | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸]] | |||
* [[اصل ۳۷ قانون اساسی]] | |||
* [[ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
[[رده:آراء و دادنامه های کیفری صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۴]] | [[رده:آراء و دادنامه های کیفری صادره از دادگاه در سال ۱۳۹۴]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۶
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۴۱۷ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۴/۰۳/۲۴ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | افترا ناشی از طرح شکایت |
| قاضی | شعبانی نوراله خیر ابادی سیدمحمد موسوی پور |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره افترا ناشی از طرح شکایت: طرح شکایت در محاکم کیفری، زمانی مصداق بزه افترا است که از نفس شکایت معلوم شود مقصود شاکی، اظهار دروغ، برای اضرار به مشتکی عنه می باشد.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص اتهام آقای ن.ح. ۴۹ ساله، دایر بر افترا دادگاه با توجه به محتویات پرونده، تحقیقات معموله انجام شده، کیفرخواست صادره دادسرای عمومی و انقلاب حوزه قضایی ت.، شکایت شاکی آقای م.ن. به وکالت از آقای ب.و.، موادی گواهی گواه و توجه به دفاعیات غیر مؤثر متهم و وکیل ایشان آقای ع.ص. و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده، بزه انتسابی را محرز و مسلم تشخیص و با استناد به ماده ۶۹۷ از قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل یک سال حبس تعزیری و سی ضربه شلاق تعزیری محکوم و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه ۱۰۴۶ دادگاه عمومی تهران - شعبانی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ن.ح. نسبت به مفاد دادنامه شماره ۰۰۸۳۵- ۱۳۹۳/۱۱/۲۱ شعبه ۱۰۴۶ دادگاه عمومی جزایی ت. که متعاقب اعلام شکایت آقای ب. و. با وکالت وکیل محترم دادگستری آقای م. ن. و به اتهام افترا به تحمل یک سال حبس تعزیری و سی ضربه شلاق تعزیری محکوم شده است، هیئت دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی با اشاره به طرح و تشکیل پرونده های متعدد فی مابین مشارالیهم که عمدتا منشأ هریک اختلافات مالی می باشد و تصریح به اینکه افترا به تظلم ها و شکایت ها وقتی صدق می کند که از نفس شکایت معلوم شود، مقصود شاکی اظهار دروغ برای اضرار به مشتکی عنه بوده است. بنابراین اگر شاکی در مقام احقاق حق و رفع ظلم از خود علیه کسی شکایت کند و عملی یا امری را که قانونا جرم است صریحا به او نسبت دهد، لکن نتواند صحت این اسناد را به اثبات برساند، به عنوان مفتری قابل تعقیب و مجازات نیست (نظریه شماره ۷/۳۸۴۹ مورخ ۱۳۹۴/۰۶/۲۶ اداره حقوقی قوه قضائیه) که درمانحن فیه نیز این گونه است. بنابراین دادگاه ارتکاب بزه انتسابی به وی را احراز ننموده است و با استناد به بند ۱ قسمت ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری و بند الف ماده ۱۷۷ همان قانون و اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ضمن نقض دادنامه معترض عنه حکم بر برائت تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می دارد. رأی صادره قطعی است .
شعبه ۵۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار
سید محمد موسوی پور - نوراله خیر آبادی