ماده ۴۳ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
تبصره ۲ - فقط [[شخص|اشخاصی]] که [[اوراق بهادار]] ناشر موضوع این ماده را قبل از کشف و اعلام تخلف خریده باشند، مجاز به ادعای خسارت می باشند. | تبصره ۲ - فقط [[شخص|اشخاصی]] که [[اوراق بهادار]] ناشر موضوع این ماده را قبل از کشف و اعلام تخلف خریده باشند، مجاز به ادعای خسارت می باشند. | ||
{{مواد قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران}} | == نکات توضیحی == | ||
برخی نویسندگان در این باره معتقدند قانونگذار برای رسیدگی به ادعای زیاندیدگان، دو مرجع پیشبینی کرده است و این اشخاص در انتخاب هر یک از این دو مرجع آزادند. چنین برداشتی نمیتواند صحیح به نظر برسد؛ زیرا وظایف و اختیارات هیأت مدیره سازمان بورس در ماده 7 قانون بازار بورس اوراق بهادار احصا شده و چنین صلاحیتی برای آن شناخته نشده است. به نظر میرسد تفسیر منطقی تبصره 1 ماده 43، به قرینه بند 9 ماده 7 همان قانون این است که هیأت مدیره در این راستا صرفاً مرجعی برای دریافت شکایات خسارتدیدگان تخلف موضوع ماده 43 و اعلام آن به مرجع ذیصلاح، یعنی هیأت داوری بورس است و تنها مرجع صلاحیتدار برای رسیدگی به این تخلف و احراز تعیین میزان خسارات، هیأت داوری میباشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مباحثی تحلیلی از حقوق تجارت (اوراق تجاری-بورس و اوراق بهادار-حق کسب یا پیشه یا تجارت)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4870044|صفحه=|نام۱=ابراهیم|نام خانوادگی۱=عبدی پورفرد|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران}} | |||
[[رده: مواد قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران]] | [[رده: مواد قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران]] |
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۱
ماده ۴۳ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران: ناشر، شرکت تامین سرمایه، حسابرس و ارزشیابان و مشاوران حقوقی ناشر، مسئول جبران خسارات وارده به سرمایه گذارانی هستند که در اثر قصور، تقصیر، تخلف و یا به دلیل ارائه اطلاعات ناقص و خلاف واقع در عرضه اولیه که ناشی از فعل یا ترک فعل آنها باشد، متضرر گردیدهاند.
تبصره ۱ - خسارت دیدگان موضوع این ماده می توانند حداکثر ظرف مدت یک سال پس از تاریخ کشف تخلف به هیات مدیره بورس یا هیات داوری شکایت کنند، مشروط بر این که بیش از سه سال از عرضه عمومی توسط ناشر نگذشته باشد.
تبصره ۲ - فقط اشخاصی که اوراق بهادار ناشر موضوع این ماده را قبل از کشف و اعلام تخلف خریده باشند، مجاز به ادعای خسارت می باشند.
نکات توضیحی
برخی نویسندگان در این باره معتقدند قانونگذار برای رسیدگی به ادعای زیاندیدگان، دو مرجع پیشبینی کرده است و این اشخاص در انتخاب هر یک از این دو مرجع آزادند. چنین برداشتی نمیتواند صحیح به نظر برسد؛ زیرا وظایف و اختیارات هیأت مدیره سازمان بورس در ماده 7 قانون بازار بورس اوراق بهادار احصا شده و چنین صلاحیتی برای آن شناخته نشده است. به نظر میرسد تفسیر منطقی تبصره 1 ماده 43، به قرینه بند 9 ماده 7 همان قانون این است که هیأت مدیره در این راستا صرفاً مرجعی برای دریافت شکایات خسارتدیدگان تخلف موضوع ماده 43 و اعلام آن به مرجع ذیصلاح، یعنی هیأت داوری بورس است و تنها مرجع صلاحیتدار برای رسیدگی به این تخلف و احراز تعیین میزان خسارات، هیأت داوری میباشد.[۱]
منابع
- ↑ ابراهیم عبدی پورفرد. مباحثی تحلیلی از حقوق تجارت (اوراق تجاری-بورس و اوراق بهادار-حق کسب یا پیشه یا تجارت). چاپ 2. پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4870044