ماده 16 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 16 قانون ثبت احوال''': اعلام و امضاء سند ثبت ولادت به ترتیب به عهده اشخاص زیر خواهد بود:(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) ۱ – پدر یا جدی پدر. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸) ۲ – مادر در صورت غیبت پدر و در اولین موقعی که قادر به انجام این وظیفه باشد. ۳- حذف شده...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 16 قانون ثبت احوال''':  اعلام و امضاء سند ثبت ولادت به ترتیب به عهده اشخاص زیر خواهد بود:(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
'''ماده 16 قانون ثبت احوال''':  اعلام و امضاء سند [[ثبت ولادت]] به ترتیب به عهده اشخاص زیر خواهد بود:(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)


۱ – پدر یا جدی پدر. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
۱ – پدر یا جدی پدر. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)
خط ۷: خط ۷:
۳- حذف شده
۳- حذف شده


۴ – وصی یا قیم یا امین.
۴ – [[وصی]] یا [[قیم]] یا [[امین]].


۵ – اشخاصی که قانوناً عهده‌دار نگهداری طفل می‌باشند.
۵ – اشخاصی که قانوناً عهده‌دار نگهداری طفل می‌باشند.
خط ۱۵: خط ۱۵:
۷ – صاحب واقعه که سن او از ۱۸ سال تمام به بالا باشد.
۷ – صاحب واقعه که سن او از ۱۸ سال تمام به بالا باشد.


‌تبصره – در صورتی که ازدواج پدر و مادر طفل به ثبت نرسیده باشد اعلام ولادت و امضاء اسناد متفقاً به عهده پدر و مادر خواهد بود و هرگاه اتفاق‌پدر و مادر در اعلام ولادت میسر نباشد سند طفل با اعلام یکی از ابوین که مراجعه می‌کند با قید نام کوچک و طرف غائب تنظیم خواهد شد.
‌تبصره – در صورتی که ازدواج پدر و مادر طفل به ثبت نرسیده باشد اعلام ولادت و امضاء اسناد متفقاً به عهده پدر و مادر خواهد بود و هرگاه اتفاق‌ پدر و مادر در اعلام ولادت میسر نباشد سند طفل با اعلام یکی از ابوین که مراجعه می‌کند با قید نام کوچک و طرف غائب تنظیم خواهد شد. اگر مادر اعلام‌کننده باشد نام خانوادگی مادر به طفل داده می‌شود.
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده 20 قانون ثبت احوال]]
* [[ماده 21 قانون ثبت احوال]]
* [[ماده 48 قانون ثبت احوال]]
 
== توضیح واژگان ==
صاحب واقعه: کسی است که آن واقعه مربوط به احوال شخصیه او است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405884|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref>
 
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن زاده|چاپ=1}}</ref>
 
قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور،و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی  (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1270836|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=ساکت|چاپ=1}}</ref>
 
== پیشینه تقنینی ==
در تصویب نامه ثبت احوال مصوب 1297 در موقع تولد طفل اعم از ذکور و اناث، پدر و در غیاب او مادر یا جد مکلف بودند ظرف مدت 15 روز ولادت را اعلام کنند و در موقع اظهار دو نفر [[گواه|شاهد]] هم باید حضور داشت. در ماده 9 قانون سجل احوال مصوب 1304 پدر و در غیاب او مادر مکلف بود ظرف 10 روز ولادت را اعلام کند.پس از آن قانون سجل احوال مصوب 1307 در ماده 4 مقرر کرد پدر یا مادر و قابله ولادت را اعلام کنند. در ماده 2 قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب اردیبهشت 1319 با افزایش مجدد مهلت اعلام ولادت به 15 روز اشخاص ذیل ملزم به اعلام ولادت شدند: 1-پدر طفل در صورتی که در محل حاضر باشد. 2-ولی یا سرپرست طفل یا خانواده ای که طفل در آن متولد شده است. 3-مادر طفل در اولین موقعی که بتواند. 4-ماما یا پزشکی که موقع تولد حاضر بوده است و در حال حاضر اشخاص مندرج در ماده 16 [[قانون ثبت احوال]] مصوب 1355 ملزم به اعلام ولادت هستند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405876|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
در عرف اطلاع و اعلام به یک معنا کاربرد دارند اما در قانون ثبت احوال اعلام و اطلاع متفاوت هستند. اطلاع دادن صرفا آگاه ساختن مامور ثبت احوال از یک رویداد است اما اعلام کردن یک حکم [[قانون]] است و دارای آثار حقوقی است. در اصل رابطه اطلاع و اعلام رابطه عموم و خصوص مطلق است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405880|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref>
== رویه های قضایی ==
* [[رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( اثبات نسب و اخذ شناسنامه)]]
* [[رای دادگاه درباره ارزش نظریه پزشکی قانونی در دعوای نفی نسب (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۴۳۴)]]
* [[نظریه شماره 7/1400/1358 مورخ 1401/03/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط شکلی دادخواست در اقامه ی دعوا به نمایندگی از طفل یا مولی علیه]]
 
== مقالات مرتبط ==
[[حقوق و تکالیف فرزندان ناشی از جنین اهدایی]]
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{مواد قانون ثبت احوال}}
 
[[رده:مواد قانون ثبت احوال]]
[[رده:ثبت ولادت]]
[[رده:اعلام ولادت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸

ماده 16 قانون ثبت احوال: اعلام و امضاء سند ثبت ولادت به ترتیب به عهده اشخاص زیر خواهد بود:(اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۱ – پدر یا جدی پدر. (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۲ – مادر در صورت غیبت پدر و در اولین موقعی که قادر به انجام این وظیفه باشد.

۳- حذف شده

۴ – وصی یا قیم یا امین.

۵ – اشخاصی که قانوناً عهده‌دار نگهداری طفل می‌باشند.

۶ – متصدی یا نماینده مؤسسه‌ای که طفل به آنجا سپرده شده است.

۷ – صاحب واقعه که سن او از ۱۸ سال تمام به بالا باشد.

‌تبصره – در صورتی که ازدواج پدر و مادر طفل به ثبت نرسیده باشد اعلام ولادت و امضاء اسناد متفقاً به عهده پدر و مادر خواهد بود و هرگاه اتفاق‌ پدر و مادر در اعلام ولادت میسر نباشد سند طفل با اعلام یکی از ابوین که مراجعه می‌کند با قید نام کوچک و طرف غائب تنظیم خواهد شد. اگر مادر اعلام‌کننده باشد نام خانوادگی مادر به طفل داده می‌شود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

صاحب واقعه: کسی است که آن واقعه مربوط به احوال شخصیه او است.[۱]

وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می‌گردد.[۲]

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور،و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می گردد؛ قیم گویند.[۳]

پیشینه تقنینی

در تصویب نامه ثبت احوال مصوب 1297 در موقع تولد طفل اعم از ذکور و اناث، پدر و در غیاب او مادر یا جد مکلف بودند ظرف مدت 15 روز ولادت را اعلام کنند و در موقع اظهار دو نفر شاهد هم باید حضور داشت. در ماده 9 قانون سجل احوال مصوب 1304 پدر و در غیاب او مادر مکلف بود ظرف 10 روز ولادت را اعلام کند.پس از آن قانون سجل احوال مصوب 1307 در ماده 4 مقرر کرد پدر یا مادر و قابله ولادت را اعلام کنند. در ماده 2 قانون اصلاح قانون ثبت احوال مصوب اردیبهشت 1319 با افزایش مجدد مهلت اعلام ولادت به 15 روز اشخاص ذیل ملزم به اعلام ولادت شدند: 1-پدر طفل در صورتی که در محل حاضر باشد. 2-ولی یا سرپرست طفل یا خانواده ای که طفل در آن متولد شده است. 3-مادر طفل در اولین موقعی که بتواند. 4-ماما یا پزشکی که موقع تولد حاضر بوده است و در حال حاضر اشخاص مندرج در ماده 16 قانون ثبت احوال مصوب 1355 ملزم به اعلام ولادت هستند.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در عرف اطلاع و اعلام به یک معنا کاربرد دارند اما در قانون ثبت احوال اعلام و اطلاع متفاوت هستند. اطلاع دادن صرفا آگاه ساختن مامور ثبت احوال از یک رویداد است اما اعلام کردن یک حکم قانون است و دارای آثار حقوقی است. در اصل رابطه اطلاع و اعلام رابطه عموم و خصوص مطلق است.[۵]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

حقوق و تکالیف فرزندان ناشی از جنین اهدایی

منابع

  1. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405884
  2. سیدمهدی میرداداشی، ولی اله علیزاده و مهدی حسن زاده. احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3043892
  3. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270836
  4. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405876
  5. محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405880