رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو''' نام مقاله ای از محمد امیر دهستانی بوده که در دوره ششم شماره بیستم (پاییز 1392) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است. == چکید...» ایجاد کرد)
 
(+ 7 categories using HotCat)
خط ۲۴: خط ۲۴:
* [[ماده 59 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]]  
* [[ماده 59 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]]  
* [[ماده 61 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]]
* [[ماده 61 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1392]]
[[رده:مقالات دوره ششم شماره بیستم فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی]]
[[رده:فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی]]
[[رده:مقالات حقوق تجارت الکترونیک]]
[[رده:مقالات محمد امیر دهستانی]]
[[رده:سوء نیت]]
[[رده:علامت تجاری]]

نسخهٔ ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۳

رویکرد نظام قضایی ایران در برابر ثبت با سوء نیت نام دامنه بانگاهی به حقوق آمریکاوآرای مرکزی داوری وایپو نام مقاله ای از محمد امیر دهستانی بوده که در دوره ششم شماره بیستم (پاییز 1392) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

ثبت علامت تجاری به صورت نام دامنه درصورتی که با سوء نیت ثبت کننده همراه باشد منجر به تحقق سایبرسکاتینگ شده که در اسناد سازمان جهانی مالکیت معنوی از آن به " ثبت با سوء نیت نام دامنه" تعبیر شده است. تبیین رویکرد نظام قضایی ایران در برخورد با " ثبت با سوء نیت نام دامنه" موضوع اصلی مقاله‌ی پیش رو را تشکیل می‌‌دهد. برای رسیدن به این مقصود مقاله بر تحلیل آرای قضایی و اشاره به قوانین مربوطه در حقوق ایران ونیز مطالعه‌ی کوتاه منابع موجود در حقوق آمریکا و رویه مرکز داوری وایپو تأکید دارد."قانون گذار ایران تنها در ماده 66 قانون تجارت الکترونیکی صراحتاً به ممنوعیت استفاده از علامت تجاری به صورت نام دامنه اشاره کرده است، اما رویه‌ی قضایی کارکرد تجاری نام دامنه را هم سنگ با کارکرد علامت تجاری دانسته و با رعایت حق انحصاری و مکتسبه‌ی مالک علامت تجاری از وی در برابر ثبت مؤخر نام دامنه‌ی مشابه حمایت کرده است. در دعاوی کیفری نیز قانون گذار و رویه‌ی قضایی ثبت و استفاده از علامت تجاری به صورت نام دامنه را تنها به شرط ایجاد شباهت و فریب کاربران نسبت به اصالت کالا و خدمات جرم می‌‌داند. داوری اختلافات نام دامنه و علامت تجاری در مرکز داوری وایپو نیز با استفاده از دادرسی یو دی آر پی صورت گرفته و داوران این مرکز در صورت احراز "شباهت گمراه کننده" و عنصر"سوء نیت"در ثبت نام دامنه از مالک علامت تجاری حمایت کرده و رأی بر انتقال نام دامنه به وی صادر می‌‌کنند.

کلیدواژه ها

  • علامت تجاری
  • ربایش سایبری
  • نام دامنه
  • شباهت گمراه کننده
  • سوءنیت

مواد مرتبط