ماده 173 قانون مجازات عمومی مصوب 1304: تفاوت میان نسخهها
(Wikihagh admin صفحهٔ ماده 173 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 را به ماده ۱۷۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) برچسب: تغییر مسیر جدید |
(تغییرمسیر به ماده ۱۷۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ حذف شد) برچسب: تغییرمسیر حذف شد |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منسوخ}}'''ماده ۱۷۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳:''' هر گاه صدمه وارده موجب مرض یا سلب قدرت کار کردن از کسیکه صدمه خورده در مدتی زاید بر بیست روز گردد مرتکب بشش ماه تا یکسال حبس تادیبی محکوم خواهد شد اگر صدمه وارده موجب مرض یا سلب قدرت کارکردن از کسی که صدمه خورده است نباشد یا فقط در مدتی که کمتر از بیست روز است باشد مرتکب به هشت روز الی پنجماه حبس تادیبی محکوم خواهد شد. | |||
تبصره (منسوخه ۰۶/۰۴/۱۳۴۴)– در مورد این ماده هر گاه جرح بوسیله چاقو یا هر نوع اسلحه وارد شود اگر عمل مشمول قسمت اول ماده گردد کیفر آن حبس تادیبی از ششماه تا دو سال و اگر عمل مشمول قسمت اخیر ماده گردد کیفر آن حبس تادیبی از سه ماه تا یک سال خواهد بود. بعلاوه در هر دو مورد دادگاه مرتکب را باقامت اجباری از ششماه تا دو سال در یکی از نقاط کشور که از طرف دادگستری تعیین خواهد شد محکوم مینماید در مورد این تبصره تعقیب منوط بشکایت زیان دیده از جرم نبوده و استرداد شکایت نیز موثر نخواهد بود. | |||
* [[ماده 172 قانون مجازات عمومی مصوب 1304|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده 174 قانون مجازات عمومی مصوب 1304|مشاهده ماده بعدی]] | |||
{{مواد قانون مجازات عمومی مصوب 1304}} | |||
[[رده:مواد قانون مجازات عمومی مصوب 1304]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۷۳ قانون مجازات عمومی مصوب ۱۳۰۴ مصوب ۱۳۰۴,۱۰,۲۳: هر گاه صدمه وارده موجب مرض یا سلب قدرت کار کردن از کسیکه صدمه خورده در مدتی زاید بر بیست روز گردد مرتکب بشش ماه تا یکسال حبس تادیبی محکوم خواهد شد اگر صدمه وارده موجب مرض یا سلب قدرت کارکردن از کسی که صدمه خورده است نباشد یا فقط در مدتی که کمتر از بیست روز است باشد مرتکب به هشت روز الی پنجماه حبس تادیبی محکوم خواهد شد.
تبصره (منسوخه ۰۶/۰۴/۱۳۴۴)– در مورد این ماده هر گاه جرح بوسیله چاقو یا هر نوع اسلحه وارد شود اگر عمل مشمول قسمت اول ماده گردد کیفر آن حبس تادیبی از ششماه تا دو سال و اگر عمل مشمول قسمت اخیر ماده گردد کیفر آن حبس تادیبی از سه ماه تا یک سال خواهد بود. بعلاوه در هر دو مورد دادگاه مرتکب را باقامت اجباری از ششماه تا دو سال در یکی از نقاط کشور که از طرف دادگستری تعیین خواهد شد محکوم مینماید در مورد این تبصره تعقیب منوط بشکایت زیان دیده از جرم نبوده و استرداد شکایت نیز موثر نخواهد بود.