ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۹: خط ۳۹:
* [[نظریه شماره 7/99/85 مورخ 1399/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شناسایی نشدن مجلوب ثالث در اقامتگاه اعلامی در مرحله تجدیدنظر]]  
* [[نظریه شماره 7/99/85 مورخ 1399/02/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شناسایی نشدن مجلوب ثالث در اقامتگاه اعلامی در مرحله تجدیدنظر]]  
* [[نظریه شماره 7/99/984 مورخ 1399/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار صادره درباره دعوای جلب ثالث در فرض اقامه این دعوا برای تقویت موضع خواهان]]  
* [[نظریه شماره 7/99/984 مورخ 1399/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار صادره درباره دعوای جلب ثالث در فرض اقامه این دعوا برای تقویت موضع خواهان]]  
* [[نظریه شماره 7/93/1591 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تقدیم دادخواست جلب ثالث خارج از موعد مقرر]]
* [[نظریه شماره 7/1401/1339 مورخ 1402/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ورود ثالث و جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر]]
* [[نظریه شماره 1172/95/7 مورخ 1395/05/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]]


== انتقادات ==
== انتقادات ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۰

ماده ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی: هر یک از اصحاب دعوا که جلب شخص ثالثی را لازم بداند، می‌تواند تا پایان جلسه اول دادرسی جهات و دلایل خود را اظهار کرده و ظرف سه روز پس از جلسه با تقدیم دادخواست از دادگاه درخواست جلب او را بنماید، چه دعوا در مرحله نخستین باشد یا تجدیدنظر.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

جلب شخص ثالث: به این معنا است که هر یک از طرفین دعوا می‌تواند در صورتی که لازم بداند درخواست کند شخص یا اشخاصی را که ابتدائاً طرف دعوی (خواهان یا خوانده) نبوده‌اند، وارد دعوا شوند.[۱]

پیشینه

ماده ۲۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ مقرر می‌داشت:«هر یک از اصحاب دعوی که جلب شخص ثالثی را لازم بداند می‌تواند به موجب دادخواست از دادگاه درخواست جلب آن شخص را بنماید اعم از اینکه دعوی در مرحله نخستین باشد یا پژوهش[۲]

مطالعات تطبیقی

مادهٔ ۳۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی فرانسه دعوای جلب ثالث را به سه منظور پیش‌بینی کرده‌است:

۱. شرکت در دادگاه و صرفاً استماع حکم دادگاه.

۲. برای حکم به مطالباتی که مرتبط با دعوی اصلی است.

۳. برای الزام ثالث به پذیرش مسئولیتی.[۳]

همچنین طبق ماده ۵۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی جدید فرانسه، اشخاص ثالث تنها در صورتی می‌توانند در مرحلهٔ تجدیدنظر جلب شوند که برای تحول دعوی ضروری باشد.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

شخص ثالثی که جلب می‌شود مدعی علیه محسوب می‌شود و همهٔ احکام مدعی علیه در مورد او مجراست.[۵] در دعوای جلب ثالث نیز باید این حق برای مجلوب وجود داشته باشد تا به دعوا ایراد وارد کند و دادگاه قبل از ورود به ماهیت دعوی به ایرادات شکلی رسیدگی نماید.[۶]

رویه‌های قضایی

انتقادات

ظاهراً اگر ثالث در مرحلهٔ تجدید نظر جلب شود، حکم صادره قطعی است و این برخلاف اصل دو درجه ای بودن رسیدگی است.[۵]

منابع

  1. علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 455960
  2. علی عباس حیاتی. شرح قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 2. سلسبیل، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 470424
  3. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556160
  4. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1346156
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1346156
  6. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 556172