ماده 30 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 29 قانون حمایت خانواده|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 29 قانون حمایت خانواده|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 31 قانون حمایت خانواده|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 31 قانون حمایت خانواده|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# زوجه میتواند هزینههای صرفشده از مال خود را از زوج مطالبه کند. | |||
# اثبات هزینهکردن زوجه برای مخارج متعارف زندگی مشترک به عهده زوجه است. | |||
# زوج مسئول اثبات قصد تبرع زوجه است. | |||
# هزینهها باید برای مخارج متعارف زندگی مشترک باشد. | |||
# اذن یا امر زوج برای هزینهکردن زوجه ضروری است. | |||
# در صورت عدم توانایی زوج در اثبات قصد تبرع زوجه، زوجه مستحق دریافت معادل هزینههاست. | |||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای دادگاه درباره اثر انصراف تجدیدنظرخوانده از اصل دعوی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۸۰۵)]] | * [[رای دادگاه درباره اثر انصراف تجدیدنظرخوانده از اصل دعوی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۸۰۵)]] | ||
* [[رای دادگاه درباره اختلاف در نوع نکاح (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۷۰۰۴۴۲)]] | * [[رای دادگاه درباره اختلاف در نوع نکاح (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۷۰۰۴۴۲)]] | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده 31 قانون حمایت خانواده]] | |||
* [[ماده 29 قانون حمایت خانواده مصوب 1391|ماده 29 قانون حمایت خانواده]] | * [[ماده 29 قانون حمایت خانواده مصوب 1391|ماده 29 قانون حمایت خانواده]] | ||
* [[ماده ۳۳۶ قانون مدنی|ماده 336 قانون مدنی]] | * [[ماده ۳۳۶ قانون مدنی|ماده 336 قانون مدنی]] | ||
خط ۱۷: | خط ۲۶: | ||
تبرع: به معنای بخشیدن بدون تکلیف و عطا کردن بدون چشم داشت است و در اصطلاح حقوقی بذل مال یا منفعتی به دیگری به قصد احسان و بدون چشم داشت چیزی در قبال آن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405576|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref> | تبرع: به معنای بخشیدن بدون تکلیف و عطا کردن بدون چشم داشت است و در اصطلاح حقوقی بذل مال یا منفعتی به دیگری به قصد احسان و بدون چشم داشت چیزی در قبال آن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=کیان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405576|صفحه=|نام۱=منصور|نام خانوادگی۱=اباذری فومشی|چاپ=1}}</ref> | ||
== پایان نامه و رساله های مرتبط == | |||
* [[تحلیل حقوقی – اجتماعی نوآوری های مالی قانون حمایت خانواده مصوب 1391]] | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[حقوق و تکالیف مالی بین زوجین]] | * [[حقوق و تکالیف مالی بین زوجین]] | ||
* [[صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور]] | * [[صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور]] |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰
ماده 30 قانون حمایت خانواده مصوب 1391: در مواردي كه زوجه در دادگاه ثابت كند به امر زوج يا اذن وي از مال خود براي مخارج متعارف زندگي مشترك كه بر عهده زوج است هزينه كرده و زوج نتواند قصد تبرع زوجه را اثبات كند، مي تواند معادل آن را از وي دريافت نمايد.
نکات توصیفی هوش مصنوعی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- زوجه میتواند هزینههای صرفشده از مال خود را از زوج مطالبه کند.
- اثبات هزینهکردن زوجه برای مخارج متعارف زندگی مشترک به عهده زوجه است.
- زوج مسئول اثبات قصد تبرع زوجه است.
- هزینهها باید برای مخارج متعارف زندگی مشترک باشد.
- اذن یا امر زوج برای هزینهکردن زوجه ضروری است.
- در صورت عدم توانایی زوج در اثبات قصد تبرع زوجه، زوجه مستحق دریافت معادل هزینههاست.
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره اثر انصراف تجدیدنظرخوانده از اصل دعوی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۸۰۵)
- رای دادگاه درباره اختلاف در نوع نکاح (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۷۰۰۴۴۲)
مواد مرتبط
توضیح واژگان
اذن: در لغت یعنی اعلام، اباحه و رخصت، دستور، اجازه، اراده، اطاعت، علم.[۱] اما اذن در اصطلاح دارای دو معنا است: اول، به از بین رفتن منع قانونی، توسط مقنن یا شخصی معین، به نفع اشخاصی معلوم یا نامشخص را اذن گویند.[۲] دوم، به موافقت مالک، جهت تصرف دیگری در مال او، اذن گویند.[۳]
تبرع: به معنای بخشیدن بدون تکلیف و عطا کردن بدون چشم داشت است و در اصطلاح حقوقی بذل مال یا منفعتی به دیگری به قصد احسان و بدون چشم داشت چیزی در قبال آن است.[۴]
پایان نامه و رساله های مرتبط
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ اسداله لطفی. موجبات و مسقطات ضمان قهری در فقه و حقوق مدنی ایران. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 686568
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 187424
- ↑ سیدمهدی نوابی. ضمان ناشی از استیفای نامشروع در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق فرانسه. چاپ 1. بوستان کتاب، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3205204
- ↑ منصور اباذری فومشی. ترمینولوژی حقوق نوین (جلد دوم). چاپ 1. کیان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405576