ماده ۱۸ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۸ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران: اعضای شورا، سازمان، مدیران و شرکای موسسه حسابرسی سازمان مکلفند از افشای مستقیم یا غیرمستقیم اطلاعات محرمانه‌ای که در اجرای وظایف خود از آنها مطلع می‌شوند، حتی پس از خاتمه دوران تصدی خود، خودداری کنند. متخلف به مجازاتهای مقرر در ماده (۴۶) این قانون محکوم می شود.

مواد مرتبط

نکات توضیحی

این مقرره درصدد بیان قاعده عمومی است که به موجب آن اطلاعاتی که در جریان انجام فعالیت‌های حرفه‌ای به دست می‌آید، نباید جز در موارد قانونی افشاء شود. واژه «افشاء» که به معنای فاش ساختن اطلاعات برای عموم است با واژه «ارائه» که ناظر بر تسهیم اطلاعات با افراد خاص و معین است، متفاوت می‌باشد؛ البته این بدان معنا نیست که اعضای شورا، مجاز به ارائه اطلاعات محرمانه به دیگران هستند. بدیهی است تعهد به عدم افشای اطلاعات فقط برای افرادی قابل تصور است که اسرار از هر قسم به طور مستقیم در اختار ایشان قرار گرفته و تعهد به عدم افشاء نیز به آن‌ها یادآور شده‌است.[۱] اشخاصی که به طور ناخواسته اطلاعاتی را به دست می‌آورند، علی‌الاصول در قبال آن مسئولیتی نخواهند داشت مگر اینکه با علم به محرمانه و سری بودن آن، چنین اقدامی را انجام دهند. لازم به ذکر است که گزارش معاملات مشکوک و نیز سایر گزارش‌هایی که اشخاص مشمول موظف به ارسال آن هستند، بیانگر هیچ‌گونه اتهامی به آنان نبوده و اعلام آن به واحد اطلاعات مالی، افشاء اسرار محسوب نمی‌شود و از این حیث هیچ اتهامی متوجه گزارش‌دهندگان نخواهد شد.[۲]

منابع

  1. سعید صالح احمدی. قانون بازار اوراق بهادار (بورس) در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665244
  2. سعید صالح احمدی. قانون بازار اوراق بهادار (بورس) در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1398.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665248