ماده 152 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۵۲ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸:''' محلی که شخص در آنجا از حیث شغل یا کسب یا خدمت قلمی یا نظامی و یا علاقه ملکی اقامت دارد اقامتگاه دایمی محسوب میشود. * ماده 151 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290|مشاهده ماده قبل...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۵۲ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: محلی که شخص در آنجا از حیث شغل یا کسب یا خدمت قلمی یا نظامی و یا علاقه ملکی اقامت دارد اقامتگاه دایمی محسوب میشود.