ماده 359 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290

ماده ۳۵۹ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: هر گاه طرفین در نوشتجاتی که اساس تطبیق و معاینه اسناد میشود و متفق نشدند نوشتجات ذیل را مامور محکمه ماخذ معاینه و تطبیق قرار میدهد:

۱ – نوشتجاتی که دارای مهر یا امضای مصدق در حضور محکمه یا مباشرت ثبت اسناد میباشد و یا آنهاییکه راجع بدعاوی بوده و در حضور محکمه ممضی و ممهور شده اند.

۲ – بعضی نوشتجات رسمیه که منکر در موقع دیگری نوشته باشد.

۳ – اسناد عادیه که منکر سابقا اقرار و اعتراف کرده باشد باینکه آن اسناد بخط و مهر او است.

تبصره – خط و مهر اسنادی را که منکر انکار میکند اساس تطبیق نمیتوان قرار داد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی