ماده 526 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۵۲۶ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: جهات اعاده محاکمه از قرار تفصیل است:
۱ – صدور حکم در مطلبی که موضوع ادعا نبوده.
۲ – در صورتیکه حکم بمقدار بیشتر از مدعی به صادر شده است.
۳ – در صورتیکه از محکمه ابتدایی یا استیناف حکم قطعی صادر شده و حکم مذکور مغایر با حکم سابقی است که همان محکمه در خصوص همان دعوا و مابین همان اصحاب دعوا داده است بعبارت اخری در صورت صدور حکم جدیدی بر خلاف حکم سابق بدون اینکه سبب قانونی وجود داشته و موجب این مغایرت باشد.
۴ – در موردی که در مفاد یک حکم مواد متضاد باشد.
۵ – در صورتیکه طرف مقابل مستدعی اعادﮤ محاکمه حیله و تقلبی نموده باشد که در حکم محکمه اثری داشته باشد.
۶ – اگر ثابت گردد که اسناد و نوشتجاتی که اساس حکم و قرار محکمه اتخاذ شده است مزور و مجعول بوده است.
۷ – اگر بعد از صدور حکم اسناد و نوشتجاتی که راجع بآن حکم است بدست صاحب آن بیاید و ثابت شود که آن اسناد و نوشتجات را طرف مقابل مکتوم داشته و یا باعث کتمان آنها بوده.
۸ – هر گاه محقق شود که در مواردیکه قانون دخالت مدعی العموم را در محاکمه حقوقی تقاضا میکند محاکمه بدون مداخله او شده و حکم بر علیه طرفی صادر شده که حضور مدعی العموم برای حفظ منافع او است.