ماده 160 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۱۶۰ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸:''' هر گاه هنگام رسیدگی بدعوایی دعوی دیگری پیدا شود که از حیث ضمانت مربوط بادعای اولی ( اصلی) باشد بادعای ثانوی نیز در همان محکمه اولی رسیدگی خواهد شد. ولی اگر بقرینه یا بعضی نو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۶۰ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: هر گاه هنگام رسیدگی بدعوایی دعوی دیگری پیدا شود که از حیث ضمانت مربوط بادعای اولی ( اصلی) باشد بادعای ثانوی نیز در همان محکمه اولی رسیدگی خواهد شد. ولی اگر بقرینه یا بعضی نوشتجات ثابت شود که ادعای اولی فقط برای جلب مدعی علیه دعوای ثانی است بمحکمه که قانونا مرجع آن دعوا نیست مدعی علیه دعوای ثانی حق دارد که آن دعوا را از آن محکمه بمحکمه که راجع است احاله نماید.