ماده 298 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290
از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۲۹۸ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸:''' منسوخه ۰۳/۰۴/۱۳۰۹ - اسنادیکه در محکمه ابراز میشود و معتبرند ممکن است بر نغع (نفع) طرف مقابل دلیل باشد در این موارد ابرازکننده سند حق ندارد از سند خود استنکاف نماید و یا از مح...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۹۸ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: منسوخه ۰۳/۰۴/۱۳۰۹ - اسنادیکه در محکمه ابراز میشود و معتبرند ممکن است بر نغع (نفع) طرف مقابل دلیل باشد در این موارد ابرازکننده سند حق ندارد از سند خود استنکاف نماید و یا از محکمه خواهش کند سند او را کان لم یکن فرض کنند.