ماده 421 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۴۲۱ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸:''' منسوخه ۲۳/۰۳/۱۳۰۲ - حکام عدلیه در موارد مفصله ذیل باید از رسیدگی امتناع نمایند و متداعیین نیز حق خواهند داشت آنها را رد کنند. (۱) وقتی که حاکم نفع شخصی در ادعایی که اقامه شده...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۲۱ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: منسوخه ۲۳/۰۳/۱۳۰۲ - حکام عدلیه در موارد مفصله ذیل باید از رسیدگی امتناع نمایند و متداعیین نیز حق خواهند داشت آنها را رد کنند.

(۱) وقتی که حاکم نفع شخصی در ادعایی که اقامه شده است داشته باشد.

(۲) وقتی که حاکم یا زوجه او با یکی از متداعیین قرابت نسبی یا سببی تا درجه سوم دارند.

(۳) وقتی که حاکم قیم یکی از متداعیین است یا کفیل امور اوست و یا یکی از متداعیین مباشر امور حاکم است.

(۴) وقتی که حاکم یا زوجه او وراث یکی از متداعیین هستند.

(۵) وقتی که حاکم با یکی از متداعیین یا اشخاصی که با آنها قرابت سببی یا نسبی تا درجه سوم دارند محاکمه جزایی داشته اند و هنوز یکسال از زمان ختم آن محاکمه نگذشته است.

(۶) در صورتیکه مابین حاکم و یکی از متداعیین یا زوجه او محاکمه حقوقی در محکمه دیگری مطرح است.

(۷) وقتی که حاکم سابقا اظهار عقیده کتبا در باب ادعایی که اقامه شده نموده است.