ماده 485 قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۸ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{منسوخ}}'''ماده ۴۸۵ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸:''' احکام مفصلت الذیل قابل استیناف نیستند: ۱ – احکامی که از محاکم ابتدایی استینافا صادر شده ( نسبت باحکام محاکم صلحیه). ۲ – احکام غیر قطعی محاکم ابتدایی که بواسطه انقضای موعد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۸۵ قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب ۱۲۹۰ مصوب ۱۲۹۰,۰۸,۱۸: احکام مفصلت الذیل قابل استیناف نیستند:

۱ – احکامی که از محاکم ابتدایی استینافا صادر شده ( نسبت باحکام محاکم صلحیه).

۲ – احکام غیر قطعی محاکم ابتدایی که بواسطه انقضای موعد استیناف قطعی شده اند.

۳ – احکام محاکم ابتدایی که بر طبق احکام عدول مجتهدین جامع الشرایط کتبا صادر شده است.

۴ – احکامی که بر طبق حکم حکم یا مصدقین صادر شده است که متداعیین بموجب سند در تعیین آنان تراضی کرده رای آنان را قاطع دعوی دانسته اند.

۵ – در صورتیکه متداعیین بموجب سند تراضی کرده باشند که بدعاوی آنان فقط یک دفعه رسیدگی و بطور قطعی حکم صادر شود.

۶ – احکام مستند باقرار اسناد یا صورت مجلس در دو مورد مذکور فقره چهارم و پنجم باید بامضای اصحاب دعوای ممهور و ممضی باشد.