نظریه «آخرین فرصت اجتناب از ضرر» در حقوق ایران؛ با نگاهی به کامن لا و نظام فقهی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۶ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (+ 8 categories using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نظریه «آخرین فرصت اجتناب از ضرر» در حقوق ایران؛ با نگاهی به کامن لا و نظام فقهی نام مقاله ای از حسن محمدی رمقانی و اسماعیل کشاورز صفی ئی بوده که در شماره چهارم دوره پانزدهم (دی 1402) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

هدف این مقاله بررسی جایگاه نظریه آخرین فرصت اجتناب از ضرر و امکان استناد به آن در حقوق ایران است. برای شناسایی جایگاه این نظریه در حقوق ایران ابتدا به بررسی این نظریه در حقوق کامن لا و نظام فقهی پرداخته شد. سوال اصلی این پژوهش این است که آیا به مانند حقوق کامن لا می‌توان در حقوق ایران نیز در زمینه احراز رابطه سببیت و پیش از شناسایی سبب مسئول، به سنجش وجود یا فقدان امکان اجتناب از ضرر از سوی عاملین موثر در حادثه پرداخت یا خیر؟ فرضیه یا ادعای اصلی این است که در حقوق ایران در صورت وجود فرصت و امکان اجتناب از ضرر، بار خسارت یا جبران خسارت را کسی بر عهده می‌گیرد که آخرین فرصت و امکان اجتناب از ضرر را در اختیار دارد، اما از این فرصت استفاده نمی‌کند. یافته‌های حاصل از این پژوهش که با روش جمع‌آوری کتابخانه‌ای داده‌ها به دست آمده، در مقام تایید فرضیه بیانگر این مطلب است که در حقوق ایران متاثر از نظام فقهی، شناسایی وجود آخرین فرصت اجتناب از ضرر یا عدم آن، به منزله ملاک عبور از سبب غیرمجاز و موثر به سبب مسئول جبران خسارت خواهد بود.

کلیدواژه ها

  • آخرین فرصت
  • اجتناب از ضرر
  • رفتار زیان‌بار
  • کم‌هزینه‌ترین فرصت
  • موقعیت رفتاری

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=نظریه_«آخرین_فرصت_اجتناب_از_ضرر»_در_حقوق_ایران؛_با_نگاهی_به_کامن_لا_و_نظام_فقهی&oldid=273366»