رای دادگاه درباره اعتراض نسبت به حکم غیابی در فرجه واخواهی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۱۲۴۳)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۱۲۴۳
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۱۰/۳۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعاعتراض نسبت به حکم غیابی در فرجه واخواهی
قاضیظاهری
محمدی
موسوی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اعتراض نسبت به حکم غیابی در فرجه واخواهی: اعتراض به حکم غیابی ابلاغ واقعی شده در فرجه واخواهی،واخواهی محسوب می شود نه تجدیدنظرخواهی.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقایان ۱- پ. فرزند ب.۲- ع. فرزند ع. دایر بر سرقت از طریق تلفن بانک به میزان ۰۰۰/۱۳۹/۳ ریال به شرح شکایت شاکی آقای ر. با وکالت م. وکیل دادگستری. دادگاه توجها به جمیع اوراق محتویات پرونده تحقیقات انجام یافته صرف نظر از گذشت شاکی نسبت به متهم ردیف اول پ.ک. بزه انتسابی به نام برده را محرز و مسلم تشخیص، مستندا به ماده ۶۶۱ قانون مجازات اسلامی هر یک از متهمان را به تحمل یک سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم می نماید. رأی صادره غیابی محسوب ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ قابل در همین دادگاه می باشد.

رئیس شعبه ۱۰۳۵ دادگاه عمومی جزایی تهران- موسوی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در پرونده کلاسه فوق ملاحظه می شود دادنامه شماره ۴۰۲ مورخ ۳۱/۳/۹۱ صادره از سوی شعبه ۱۰۳۵ دادگاه عمومی تهران که به موجب آن آقایان پ. و ع. به اتهام سرقت از طریق تلفن بانک به میزان ۰۰۰/۱۳۹/۳ ریال صرف نظر از گذشت شاکی نسبت به متهم ردیف اول، هر یک از نامبردگان فوق به یک سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق بطور غیابی محکوم گردیده، ابلاغ رأی به متهم ردیف دوم از طریق نشر آگهی در روزنامه انجام گرفته ولیکن به متهم ردیف اول بطور واقعی در تاریخ ۲۵/۶/۹۱ صورت گرفته و مشارالیه نیز لایحه اعتراضیه خود را در تاریخ ۱/۷/۹۱ به دفتر دادگاه بدوی تقدیم نموده است علی هذا با التفات به اینکه اعتراضیه وی در فرجه واخواهی انجام یافته است لذا دادگاه آن را واخواهی از حکم غیابی بدوی تلقی کرده مراتب با لحاظ مادتین ۲۱۷ و ۲۱۸ قانون آیین دادرسی کیفری به شعبه بدوی عودت می گردد.

مستشاران شعبه ۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

ظاهری- محمدی

مواد مرتبط