رای دادگاه درباره ایراد ضرب و جرح عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۳۶۷)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۳۶۷
تاریخ دادنامه۱۳۹۲/۱۰/۱۱
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعایراد ضرب و جرح عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب
قاضیمحمدی
احمد صلاحی
عباس موذن

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره ایراد ضرب و جرح عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب: ایراد ضرب عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب، از حیث جنبه عمومی قابل مجازات نیست.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای ع.ش. فرزند ع.، آزاد با معرفی کفیل، دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی به شرح کیفرخواست مورخ ۲۲/۶/۹۲ صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳ تهران؛ دادگاه با عنایت به شکایت شاکی، گزارش مرجع انتظامی و گواهی پزشکی قانونی و نحوه اظهارات متهم در دادسرا و جلسه رسیدگی دادگاه و سایر مندرجات اوراق پرونده ارتکاب بزه انتسابی از سوی متهم محرز به نظر می رسد؛ لذا دادگاه به استناد مواد ۴۰۱ و ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲و ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) متهم را از جهت کبودی بند انتهایی و بستر ناخن انگشت پنجم دست راست متهم را به پرداخت سه هزارم دیه کامله در حق آقای الف.ف. و از حیث جنبه عمومی جرم به نود و یک روز حبس محکوم می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است اما در قسمت دیه به لحاظ قلت آن از خمس دیه کامله قطعی است .

رئیس شعبه ۱۰۴۴ دادگاه عمومی جزایی تهران محمدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.ش. فرزند ع. نسبت به دادنامه شماره ۹۲۰۰۶۵۴ مورخ ۲/۷/۹۲ صادره از شعبه ۱۰۴۴ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی از حیث جنبه عمومی به تحمل نود و یک روز حبس و پرداخت دیه محکوم گردیده است؛ با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه حکم صادره از دادگاه محترم بدوی در خصوص دیه کمتر از یک پنجم دیه کامله می باشد، فلذا با استناد به مفهوم مخالف بند ب ماده ۲۳۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار رد درخواست تجدیدنظرخواهی صادر و اعلام می گردد. در خصوص محکومیت تجدیدنظرخواه به تحمل نود و یک روز حبس تعزیری از باب جنبه عمومی جرم نظر به اینکه اولا: شرایط اعمال ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ با وصف حصول جراحات مندرج در آن ماده اعم از نقصان یا شکستگی یا از کار افتادن عضوی از اعضاء و غیره (مندرج در قانون) می باشد در حالی که با ملاحظه گواهی پزشکی قانونی تجدیدنظرخوانده نامبرده دارای یک فقره کبودی بند انتهایی و نیز ناخن انگشت پنجم دست راست بوده که از شمول مواد مندرج در ماده ذکر شده خارج است. ثانیا: صرف نظر از اینکه دادگاه محترم بدوی به تبصره ماده ۶۱۴ استناد نکرده که عدم وجود ضایعات فوق را با احراز استفاده از مرتکب از سلاح مشمول مجازات حبس دانسته است به نظر می رسد موضوع از مواد مندرج در این تبصره هم خارج است. منظور از سلاح ابزار و وسیله ای است که برای جنگیدن استفاده می شود و از نظر متعارف و معمول هم به آن عنوان اسلحه اطلاق گردد صرفنظر از اینکه تجدیدنظرخوانده اعلام نموده تجدیدنظرخواه از میله آهنی و چوب جهت ضربه زدن به وی استفاده کرده است که این امر هیچ تناسبی با جراحت ایجاد شده ندارد تفسیر مضیق قوانین کیفری و تفسیر قوانین کیفری به نفع متهم اقتضای بسنده عنوان مفهوم اسلحه به قدر متقین آن دارد، فلذا عرفا میله آهنی و چوب اسلحه محسوب نمی شوند تا مشمول ماده ۶۱۴ از قانون صدرالذکر گردد فلذا مستندا به بند ۱ از قسمت ب ماده ۲۵۷ قانون صدرالذکر دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض و به لحاظ عدم توجه اتهام (کیفرزدایی از جنبه عمومی ضرب و جرح عمدی ساده) به تجدیدنظرخواه مستندا به بند الف ماده ۱۷۷ قانون مرقوم و اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم به برائت تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۵۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

صلاحی مؤذن

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=رای_دادگاه_درباره_ایراد_ضرب_و_جرح_عمدی_با_استفاده_از_میله_آهنی_و_چوب_(دادنامه_شماره_۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۳۶۷)&oldid=264056»