رای دادگاه درباره تأثیر ترک منزل توسط زوجه در شکایت ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۶۰۲)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۶۰۲
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۵/۱۸
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعتأثیر ترک منزل توسط زوجه در شکایت ترک انفاق
قاضیحسینی
مرادی
خلیل حیات مقدم

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره تأثیر ترک منزل توسط زوجه در شکایت ترک انفاق: ترک منزل مؤید عدم تمکین زوجه و مانع از تحقق بزه ترک انفاق است.

رأی دادگاه بدوی

به موجب کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۱۸ تهران آقای س.الف. فرزند ی. آزاد با معرفی کفیل، متهم است به ایراد ضرب و جرح عمدی و فحاشی و ترک نفقه نسبت به شاکیه خانم س.ن. فرزند م. با وکالت آقای الف.م.؛ دادگاه با عنایت به شکایت شاکیه، گزاراش مرجع انتظامی، گواهی پزشکی قانونی، دفاعیات بلاوجه و متعارض متهم، کیفرخواست و دفاعیات نماینده محترم دادستان، بزه انتسابی به مشارالیه را محرز و مسلم دانسته و مستندا به مواد ۶۰۸ از قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ و ماده ۵۳ قانون حمایت خانواده با رعایت مواد ۴۶ و ۴۸ و ۴۹ و ماده ۷۰۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ در خصوص اتهام فحاشی به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم می گردد. در خصوص اتهام ترک انفاق به تحمل هشت ماه حبس تعزیری که به مدت دو سال تعلیق می شود محکوم می گردد. و در خصوص اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی بابت شکستگی بینی و حارصه بینی به پرداخت پنج درصد دیه کامل و ارش تورم بینی به یک دهم درصد از دیه کامل ظرف مهلت یک سال از تاریخ وقوع جرم در حق شاکی محکوم می گردد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل اعتراض در محاکم محترم دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.

دادرس شعبه ۱۱۴۰ دادگاه عمومی جزایی تهران حسینی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای س.الف. نسبت به دادنامه شماره ۹۳۰۰۰۵۱ مورخ ۳۱/۰۱/۱۳۹۳ صادره از شعبه ۱۱۴۰ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به اتهام ۱- توهین به پرداخت مبلغ یک میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت ۲- ایراد ضرب و جرح به پرداخت دیه ۳- ترک انفاق به تحمل هشت ماه حبس تعزیری صادر گردیده و مجازات حبس نیز به مدت دو سال تعلیق گردیده است؛ اولا: نسبت به محکومیت ناشی از ترک انفاق و توهین (فحاشی) نظر به این که هیچ دلیل یا مدرکی که اثبات کننده بزه توهین باشد در پرونده موجود نیست و در مورد بزه ترک انفاق نیز با توجه به این که شاکیه خود منزل مشترک را ترک نموده و حسب اظهارات خود به منزل مراجعت ننموده است هر چند مدعی است که امنیت جانی نداشته است اما صرف این که بین زوجین اختلاف وجود داشته باشد دلیل بر سلب امنیت نمی باشد، لذا ترک منزل مؤید عدم تمکین شاکیه می باشد و از آن جا که پرداخت نفقه فرع بر تمکین می باشد و عدم تمکین محقق است، بنابراین به استناد جزء یک بند (ب) ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و تبصره یک ماده ۲۲ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب دادنامه تجدیدنظرخواسته را در این قسمت نقض و مستند به بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برائت تجدیدنظرخواه از اتهام ترک انفاق و توهین صادر و اعلام می گردد. ثانیا: نسبت به تجدیدنظرخواهی نسبت به بخش دیگر دادنامه مذکور مبنی بر محکومیت دیه ناشی از ایراد ضرب و جرح با عنایت به این که مفاد لایحه تجدیدنظرخواه به نحوی نیست که نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را ایجاب نماید و در مجموع ایراد مؤثری بر دادنامه تجدیدنظرخواسته در این قسمت وارد نمی باشد، لذا به استناد بند الف ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و مفاد ماده ۲۲ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب با رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته در این بخش عینا تأیید می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۲۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

حیات مقدم مرادی

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=رای_دادگاه_درباره_تأثیر_ترک_منزل_توسط_زوجه_در_شکایت_ترک_انفاق_(دادنامه_شماره_۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۶۰۲)&oldid=266059»