رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۳۳)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۳۳
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۸/۱۷
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعتأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق
قاضیاحمدی
خلیل حیات مقدم
مرادی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق: احراز تمکین زوجه یکی از شروط تحقق بزه ترک انفاق است.

رأی دادگاه بدوی

پرونده حاضر مشعر به شکایت مطروح بانو ف. علیه آقای م.، از باب ۱- ترک نفقه و ۲- ورود ضرب عمدی شاکیه است. اینک از تأمل به جامع اوراق پرونده امر و علی الخصوص گواهی های پزشکی، گزارشات ضابطین قضایی، مودای گواهی گواهان، شکایت شاکیه و لوایح تقدیمی وکلا امر، دفاعیات بلا وجه متهم و دیگر قرائن و امارات؛ دادگاه بزهکاری وی به شرح معنون را محرز دانسته و بدین سان با انطباق امر با ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، ماده ۶۴۲ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ و مواد ۲۲ و ۴۸۰ و ۴۸۱ و ۴۸۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۰ به سبب حکومت مقررات اخیرالذکر نسبت به بعضی از رفتارهای مجرمانه ارتکابی حکم به محکومیت مشارالیه به تأدیه ۰۰۰/۵۰۰/۷ ریال جزای نقدی در رهگذر ترک نفقه و نیز نیم صدم دیه کامله از حیث حارصه زانوی چپ و جمعا ۲۴ هزارم دیه کامله به جهت سیاه شدگی ها و کبودی های حادث له شاکیه صادر و اعلام می دارد. رأی صادره حضوری و در خلال بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی است .

دادرس شعبه ۱۱۷۹ دادگاه عمومی جزایی استان تهران احمدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.، با وکالت آقای ... نسبت به دادنامه شماره ۹۳۰۳۶۷ مورخ ۳۱/۰۴/۱۳۹۳ صادره از شعبه ۱۱۷۹ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ هفت میلیون و پانصد هزار ریال جزای نقدی و پرداخت دیه در حق همسرش خانم ف. و به علت ارتکاب بزه ترک انفاق و ایراد ضرب و جرح عمدی صادر گردیده است؛ نظر به این که هیچ یک از شهود شاکیه به مشاهده ضرب وجرح وی توسط تجدیدنظرخواه شهادت نداده بلکه مفاد اظهارات آنان مؤید کسب اطلاع از ایراد ضرب وجرح است که افاده علم و یقین قضایی نمی نماید و با توجه به این که در مورد ترک نفقه نیز مفاد رأی صادره از شورای حل اختلاف دلالت بر این دارد که تمکین زوجه از زوج محقق نمی باشد و این در حالی است که پرداخت نفقه فرع بر تمکین است، بنابراین دادگاه با پذیرش تجدیدنظرخواهی و به استناد جزء ۴ بند ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض و مستند به بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برائت تجدیدنظرخواه از اتهامات انتسابی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۲۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

حیات مقدم مرادی

مواد مرتبط