ماده 3 قانون حمایت خانواده
(تغییرمسیر از ماده 3 قانون حمایت خانواده مصوب 1391)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۳ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱:قضات دادگاه خانواده باید متأهل و دارای حداقل چهار سال سابقه خدمت قضائی باشند.
مواد مرتبط
نکات توضیحی ماده 3 قانون حمایت خانواده
ماده ۳ شرط قضاوت در دعاوی خانوادگی را حد اقل ۴ سال سابقه خدمت قضایی، تعیین کرده‌است. اما با توجه به اهمیت دعاوی حوزه خانواده و لزوم داشتن تجربه در حل مسائل خانوادگی، به نظر می‌رسد حداقل تعیین شده سابقه قضایی، برای رسیدگی دعاوی خانوادگی کم است.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 3 قانون حمایت خانواده
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- قضات دادگاه خانواده باید متأهل باشند.
- قضات دادگاه خانواده باید حداقل چهار سال سابقه خدمت قضائی داشته باشند.
رویه های قضایی
- نظریه شماره 7/98/1819 مورخ 1398/12/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/97/2906 مورخ 1397/11/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/96/2329 مورخ 1396/09/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/92/1554 مورخ 1392/08/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/1400/1663 مورخ 1400/12/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 656/94/7 مورخ 1394/03/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 1828/95/7 مورخ 1395/08/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی شماره ۷/۴۲۵۵ مورخ ۱۳۷۹/۵/۲۲ اظهار می‌کند: در قانون اختصاص تعدادی از دادگاه‌های موجود به دادگاه‌های موضوع اصل بیست و یکم قانون اساسی (دادگاه خانواده) برای قاضی اعم از رئیس یا دادرس شرایطی معین شده‌است. طبعاً احراز این شرایط با ریاست قوه قضائیه است و صدور ابلاغ از طرف دیگران وجاهتی ندارد.[۲]
- بر اساس نظریه مشورتی شماره ۷/۸۴۵ مورخ ۱۳۸۴/۲/۱۴ اداره حقوقی قوه قضائیه، چنانچه دادرس علی‌البدل یا روسای شعب دادگاه‌ها قبل از اجرای ق.ت.د.ع. ا، طبق مقررات مربوط به قانون اختصاص تعدادی از دادگاه‌های موجود به دادگاه‌های خانواده مصوب ۱۳۹۱ دارای ابلاغ ویژه رسیدگی به دعاوی خانواده بوده و ابلاغ‌های مذکور لغو نشده و ابلاغ جدیدی نیز برای آنان صادر نگردیده باشد می‌توانند تصدی دادگاه خانواده را کماکان به عهده داشته باشند.[۳]
- اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه شماره ۷/۹۳/۷۰۷ مورخ ۹۳/۳/۲۷ و نظریه شماره ۷/۹۲/۱۵۵۴ مورخ ۹۲/۸/۱۵ در خصوص قضات دادگاه عمومی بخش که کمتر از ۴ سال سابقه خدمت قضائی دارند مقرر داشته‌است، ماده 3 قانون حمایت خانواده مصوب ۹۱ ناظر به شرایط قضاتی است که به عنوان قاضی دادگاه خانواده منصوب می‌گردند، حال آن که تبصره ۲ ماده ۱ قانون مورد اشاره، ناظر به حوزه‌های قضایی است که دادگاه خانواده در آن محل تشکیل نشده و اختیارات دادگاه خانواده از حیث رسیدگی به عنوان و امور خانوادگی غیر از دعاوی راجع به اصل نکاح و انحلال آن به آن دادگاه تفویض گردیده و لذا در شرایطی که دادگاه بخشدر اجرای تبصره ۲ ماده یک قانون مورد اشاره عهده‌دار وظایف دادگاه خانواده گردیده غیر از مورد در قانون (دعاوی راجع به اصل نکاح و انحلال آن) داشتن ۴ ساله قضایی و همچنین تأهل برای قاضی دادگاه اعم از رئیس یا دادرس دادگاه ضرورتی ندارد.[۴][۵]
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در دعوای ابطال سند اقرارنامه با موضوع پرداخت مهریه
انتقادات
در خصوص شرط تأهل، مشخص نیست اگر قاضی متأهل، در صورت از دست دادن شرط تأهل وضعیت تصدی قاضی به چه شکل خواهد بود.[۶]
مقالات مرتبط
بررسی تعارض مابین اصل حاکمیت اراده و حق طلاق در حقوق خانواده
منابع
- ↑ لیلاسادات اسدی و فریده شکری. درس نامه آیین دادرسی مدنی ویژه امور و دعاوی خانوادگی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق (ع)، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3437188
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 1. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4249592
- ↑ مجموعه قوانین و مقررات آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 1. معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات ریاست جمهوری، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4249596
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391. چاپ 1. اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4820884
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391. چاپ 1. اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4814444
- ↑ لیلاسادات اسدی و فریده شکری. درس نامه آیین دادرسی مدنی ویژه امور و دعاوی خانوادگی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق (ع)، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3437968