ماده 1 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[رای وحدت رویه شماره 748 مورخ 1395/1/24 هیات عمومی دیوان عالی کشور]] | |||
* [[رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( اثبات نسب و اخذ شناسنامه)]] | * [[رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( اثبات نسب و اخذ شناسنامه)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۰۸
ماده 1 قانون ثبت احوال: وظایف سازمان ثبت احوال کشور به قرار ذیل است.
الف- ثبت ولادت و صدور شناسنامه.
ب- ثبت واقعه فوت و صدور گواهی مرگ.
ج- تعویض شناسنامه های موجود در دست مردم.
د- ثبت ازدواج و طلاق و نقل تحولات.
ه- صدور گواهی ولادت برای اتباع خارجه.
و- تنظیم دفاتر ثبت کل وقایع و نام خانوادگی.
ز- جمع آوری و تهیه آمار انسانی سراسر کشور و انتشار آن
ح- وظایف مقرر دیگری که طبق قانون به عهده سازمان گذاشته شده است.
مواد مرتبط
- ماده 993 قانون مدنی
- ماده 994 قانون مدنی
- ماده 37 قانون ثبت احوال
- ماده 40 قانون ثبت احوال
- ماده 43 قانون ثبت احوال
توضیح واژگان
سازمان ثبت احوال کشور: سازمانی است با شخصیت حقوقی مستقل که از حیث تشکیلاتی وابسته به وزارت کشور است. این سازمان به صورت متمرکز اداره می شود و کلیه ادارات در سطح کشور تابع ستاد مرکزی بوده و آیین نامه ها و دستور العمل های مصوب ابلاغی را اجرا می نماید. [۱]
ثبت احوال: عبارت است از ثبت احوال شخصیه از قبیل (ولادت، فوت، ازدواج و طلاق، جنسیت، تابعیت) در دفاتر رسمی مخصوص که به آن ها دفاتر سجلی گویند. [۲]
دفاتر ثبت کل وقایع: دفتری است که بدوا ولادت هر فرد ثبت و وقایع مربوط به ازدواج، رجوع، طلاق، بذل مدت، وفات همسر، ولادت و وفات اولاد و وفات صاحب سند از روی مندرجات اطلاعیه ها، اعلامیه ها و مدارک در مقابل نام شخص ثبت می شود. [۳]
نام خانوادگی: نامی است که تمامی اعضای یک خانواده به آن نام شناخته می شوند. [۴]
پیشینه
پیش از قانونگذاری نوین، ثبت احوال در ایران، به صورت منظم انجام نمی شد بلکه تاریخ تولد یا ولادت و نکاح اشخاص پشت قرآن یا کتاب دعا یا کتاب های نفیس دیگر نوشته می شد. [۵] در حال حاضر ثبت وقایع چهارگانه یا همان وقایع حیاتی بر عهده سازمان ثبت احوال است. این سازمان در سال 1304 اداره کل احصائیه و سجل احوال مملکت نامیده می شد و سپس به اداره کل آمار و ثبت احوال تغییر نام داد و در نهایت در سال 1353 عنوان سازمان ثبت احوال را به خود گرفت. [۶]
فلسفه و مبانی نظری ماده
دلیل تشکیل سازمان ثبت احوال و لزوم ثبت وقایع حیاتی، اتقان اسناد هویت و تابعیت افراد است. همچنین با ثبت وقایع حیاتی، اسناد هویتی اشخاص در این سازمان حفظ و حراست می شود. [۷]
رویه های قضایی
- رای وحدت رویه شماره 748 مورخ 1395/1/24 هیات عمومی دیوان عالی کشور
- رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( اثبات نسب و اخذ شناسنامه)
منابع
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405684
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405676
- ↑ عباس میرشکاری. حقوق ثبت احوال. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405704
- ↑ مراد مقصودی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405700
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405680
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405692
- ↑ محمد درویش زاده و جمعی از همکاران. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405696