دعوای مالی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دعوای مالی آن است که اجرای آن مستقیماً برای خواهان ایجاد منفعتی نماید که قابل تقویم به پول باشد مانند الزام به تحویل مبیع یا خلع ید.[۱] همچنین، دعوی اعتراض به ثبت از آنجا که معترض، مدعی مالکیت است و موضوع ادعا مال و ملک می‌باشد، این دعوی از اقسام دعاوی مالی می‌باشد.[۲] به عبارت دیگر، دعاوی مالی شامل دعاوی است که خواسته آن‌ها خارج کردن اعتباری مالی از دارایی خوانده و اضافه کردن آن به دارایی خواهان است.[۳]

شایان ذکر است که وقتی دعاوی مالی و غیرمالی را احصاء می‌نمائیم، ملاحظه می‌گردد غلبه با دعاوی غیرمالی است، زیرا کلیه دعاوی مربوط به ثبت احوال، خانواده (بجز مطالبه مهریه و نفقه معوقه) کلیه دعاوی موجر و مستأجر (بجز مطالبه اجور معوقه و خسارت وارده)، کلیه دعاوی مربوط به امور حسبی، کلیه درخواست‌ها مانند درخواست تأمین دلیل، تأمین خواسته، دستور موقت، مهر و موم ترکه، تحریر ترکه و .. دعوی تولیت، رفع تصرف عدوانی، رفع مزاحمت و ممانعت از حق و .. غیرمالی است.[۴]

کتب مرتبط

مالی یا غیر مالی بودن خواسته ابطال اجراییه

مصادیق و نمونه‌ها

دعوای استرداد جهیزیه دعوای مالی محسوب می‌شود.[۶] الزام به تنظیم سند رسمی نسبت به یک مال غیرمنقول نیز دعوای مالی است.[۷]

رویه قضایی

منابع

  1. غلامرضا موحدیان. آیین دادرسی و اجرای احکام مدنی (ویژه کارآموزان قضایی). چاپ 1. فکرسازان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3314604
  2. بهرام حسن زاده. حقوق تحلیلی اراضی و املاک (اثبات، ثبت، تملک اراضی و املاک). چاپ 2. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2784952
  3. نصراله قهرمانی. مباحث دشوار آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. خرسندی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2890256
  4. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1950968
  5. نظریه شماره 7/1402/236 مورخ 1402/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مالی یا غیر مالی بودن خواسته ابطال اجراییه
  6. نحوه رسیدگی به دعوای استرداد جهیزیه. چاپ 1. اندیشه عصر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1387236
  7. نصراله قهرمانی. مباحث دشوار آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. خرسندی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2890256