اسباب تملک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
به هر [[عمل حقوقی|عمل]] یا [[واقعه حقوقی]] که هدف از آن ایجاد یا [[انتقال|نقل]] [[مالکیت]] باشد؛ '''اسباب تملک''' گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=81096|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref>  
به هر [[عمل حقوقی|عمل]] یا [[واقعه حقوقی]] که هدف از آن ایجاد یا [[انتقال|نقل]] [[مالکیت]] باشد؛ '''اسباب تملک''' گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=81096|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> اسباب تملک در [[ماده ۱۴۰ قانون مدنی]] پیش بینی شده است. مطابق این ماده: «[[مالکیت|تملک]] حاصل می‌شود:
 
مطابق [[ماده ۱۴۰ قانون مدنی]]: «[[مالکیت|تملک]] حاصل می‌شود:
#به [[احیای زمین|احیا]] [[اراضی موات]] و [[حیازت]] [[مباحات|اشیا مباحه]]
#به [[احیای زمین|احیا]] [[اراضی موات]] و [[حیازت]] [[مباحات|اشیا مباحه]]
#به وسیلهٔ [[عقد|عقود]] و [[تعهد|تعهدات]]
#به وسیلهٔ [[عقد|عقود]] و [[تعهد|تعهدات]]
خط ۸: خط ۶:


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
[[ماده ۱۴۰ قانون مدنی]]
 
* [[ماده ۱۴۰ قانون مدنی]]
 
== جستارهای وابسته ==
 
* [[مالکیت]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۶: خط ۱۹:
[[رده:اصطلاحات قانون مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون مدنی]]
[[رده:اسباب تملک]]
[[رده:اسباب تملک]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۴

به هر عمل یا واقعه حقوقی که هدف از آن ایجاد یا نقل مالکیت باشد؛ اسباب تملک گویند.[۱] اسباب تملک در ماده ۱۴۰ قانون مدنی پیش بینی شده است. مطابق این ماده: «تملک حاصل می‌شود:

  1. به احیا اراضی موات و حیازت اشیا مباحه
  2. به وسیلهٔ عقود و تعهدات
  3. به وسیلهٔ اخذ به شفعه
  4. به ارث»

مواد مرتبط

جستارهای وابسته

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 81096