رای دادگاه درباره اختیار دادگاه در اجازه خروج فرزند بعد از فوت پدر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۰۶۵)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۰۶۵ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۵/۰۱/۲۲ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | اختیار دادگاه در اجازه خروج فرزند بعد از فوت پدر |
| قاضی | واعظی زاهدیان تجنکی نیک صفت |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اختیار دادگاه در اجازه خروج فرزند بعد از فوت پدر: در صورتی که پس از فوت پدر، مادر که دارای حق حضانت فرزند مشترک است، تصمیم به خروج از کشور داشته و خواستار صدور اجازه خروج از کشور باشد، دادگاه می تواند به جهت اجتناب از تضییع حق ملاقات ولی قهری (پدربزرگ) کودک، از صدور این مجوز خودداری کند.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی خانم ژ. س.الف.م. با وکالت خانم س. ر.ب. بطرفیت آقای ت. پ.پ. و اداره گذرنامه استان تهران بخواسته صدور اجازه خروج از کشور فرزند بنام آریا ۶/۵ ساله و با توجه به شرح دادخواست تقدیمی بدین شرح که وکیل خواهان اعلام نموده است موکل در تاریخ ۶ / ۵ / ۱۳۷۵ با مرحوم همایون پ.پ. ازدواج دائم نموده است که حاصل زندگی مشترک آنها یک فرزند پسر به نام آریا ۶ ساله می باشد که مطابق گواهی فوت تقدیم شده همسر وی در تاریخ ۳۰ /۳ / ۹۲ فوت نموده است و مطابق دادنامه اعلام شده به شماره ۹۲۰۹۹۸۲۷۰۷۰۰۱۳۹۰ مورخ ۵ / ۲ / ۱۳۹۲ صادره از دادسرای ناحیه ۲۵ تهران آقای ت. پ.پ. ولی قهری طفل می باشد و حضانت طفل صغیر به عهده مادر ( خواهان ) می باشد در تاریخ ۳۱ / ۶ / ۹۴ موکل به عقد موقت یکساله آقای علیرضا میر ویسی در آمده است که با توجه به آنکه زوج در کشور آمریکا ساکن می باشد موکل می بایستی جهت زندگی مشترک به خارج از کشور عزیمت نماید لکین ولی قهری اجازه خروج طفل را نداده و وی را ممنوع الخروج نموده است با توجه به آنکه حضانت طفل صغیر با مادر خویش می باشد و از لحاظ شرعی و قانونی مصلحت طفل ایجاب می نماید که همواره نزد مادر ; باشد لذا تقاضای صدور حکم بشرح خواسته را نموده است اولا دادگاه با امعان نظر به اینکه خوانده ردیف اول ضمن حضور در جلسه دادرسی مورخ ۱۴ / ۱۰ / ۹۴ مخالفت خویش را بعنوان ولی قهری ( آریا ۶/۵ ساله ) اعلام نموده است و حسب اظهارات خواهان و وکیل وی که تقاضای خروج فرزند مشروحه را به مدت یکساله اعلام نموده اند و خروج نامبرده از کشور به مدت یکسال موجب محرومیت حق ملاقات ولی قهری با نوه خود می شود و عملا خروج نوه از کشور سالب حق ملاقات فطری و قانونی خوانده ردیف اول می باشد که با این امر مخالفت شدید داشته و مضافا بر اینکه ضرورتی بر خروج فرزند از کشور که به مصلحت کودک باشد نیز احراز نمی گردد علهذا دادگاه دعوی خواهان را غیر وارد تشخیص و مستندا به ماده ۱۹۷ قانون آئین دادرسی مدنی دادگاههای عمومی و انقلاب حکم به بطلان دعوی صادر و اعلام می نماید ثانیا در خصوص دادخواست خواهان بطرفیت خوانده ردیف دوم ( اداره گذرنامه ) با امعان نظر به اینکه وکیل خواهان طی لایحه ای به شماره ۱۵۰۶ مورخه ۱۵ / ۹ / ۹۴ ثبت و پیوست سابقه گردیده است دادخواست خویش را مسترد نموده است مستندا به بند الف ماده ۱۰۷ قانون آئین دادرسی مدنی دادگاههای عمومی و انقلاب قرار ابطال دادخواست فوق را صادر و اعلام می نماید رأی صادره ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد .
رئیس شعبه ۲۷۳ دادگاه عمومی حقوقی تهران - محمدرضا نیک صفت
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدید نظر خواهی خانم ژ. سیف الهی با وکالت آقایان د. م. و کورش ش. بطرفیت آقای ت. پ.پ. نسبت به دادنامه شماره ۱۵۹- ۹۴/۱۱/۴صادره از شعبه ۲۷۳ دادگاه عمومی خانواده تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته صدور اجازه خروج از کشور فرزندش بنام آریا ۶/۵ ساله به دلیل فوت پدر طفل و ازدواج موقت یکساله با آقای علیرضا میرویسی مقیم کشور آمریکا بلحاظ محرومیت ولی طفل از ملاقات با نوه خود که جزء حقوق فطری و قانونی اوست غیر وارد تشخیص و حکم به بطلان دعوی صادر گردیده است با توجه به مندرجات پرونده و مستندات رای و استدلال دادگاه و لوایح اعتراضی و دفاعی تجدیدنظر خواهی با هیچ یک از جهات مندرج درماده ۳۴۸ قانون آئین دادرسی انطباق ندارد و دادنامه تجدید نظر خواسته مطابق قانون و دلائل موجود در پرونده صادر شده و مخالفت آن با موازین شرعی محرز نیست لذا با استناد به ماده ۳۵۸ قانون آئین دادرسی مدنی ضمن رد تجدید نظر خواهی دادنامه مذکور تائید می شود این رای قطعی است.
شعبه ۳۰ دادگاه تجدید نظر استان تهران - مستشار و مستشار
علیرضا زاهدیان - حسین واعظی
مواد مرتبط
- ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی
- ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی
- ماده ۱۱۸۰ قانون مدنی
- ماده ۱۱۸۳ قانون مدنی
- ماده۱۱۹۳ قانون مدنی
- ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده
- ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی