رای دادگاه درباره احراز دستور زوج در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت و اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۲۰۰۳۰۴ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۵/۰۲/۲۷ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | (۱)- احراز دستور زوج در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت (۲)-اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت |
| قاضی | علی سیفی ارژنگی سیدفرهاد نوربخش |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره (۱)- احراز دستور زوج در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت (۲)-اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت: مراد از دستور زوج در دعوی مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت، فرمان صریح نیست، بلکه درخواست زوج به هر نحو که ابراز شود و انتظار و توقعی که مرد از همسرش در بدو ورود به منزل، طبخ غذا، نظافت و اداره خانه دارد، همین امر انگیزه انجام کار خانه بوده و می تواند تامین کننده درخواست زوج باشد. اجرت المثل ایام زوجیت حقی است ثابت، شرعی و قطعی که در مطالبه آن اصل بر عدم تبرع است؛ زیرا انجام عمل رایگان و مجانی دور از طریقه عقلاء است.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی خانم الف. د.م. فرزند س. با وکالت اقای گ.ن. به طرفیت خوانده آقای پ. گ.الف. فرزند ع. با وکالت آقای ک. به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت ونیز مطالبه خسارات دادرسی که به موجب آن ؛ اظهار داشته به موجب تصویر سند نکاحنامه شماره ۳۲۸۲ حوزه ۹۹ تهران و شناسنامه پیوستی دادخواست رابطه زوجیت برقرار بوده و در ایام زوجیت از تاریخ ۷۷/۷/۱۶ الی ۹۴/۸/۴ کارهایی که شرعا و قانونا در تکلیف موکل نبوده و قصد تبرع هم نداشته و در زندگی مشترک انجام داده و حالیه خود را مستحق اجرت المثل ایام یاده شده می داند و خواستار صدور حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت اجرت المثل ایام زوجیت موکل خود هستم خوانده با حضور در جلسه دادگاه در قبال دعوی خواهان و مستندات آن داع و تکذیبی به عمل نیاورده و دلیلی بر برائت ذمه خویش و بی اعتباری دعوی خواهان ارائه ننمود دادگاه با التفات به ادله ابرازی و ارجاع امر به کارشناس و سپس تعیین میزان اجرت مورد خواسته به مبلغ ۱۶۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال توسط کارشناس گردیده و اینکه نظریه کارشناس مصون از هرگونه ایراد و خدشه باقی مانده است لذا خواسته خواهان را محمول بر صحت تلقی و مستندا به ماده ( ۳۳۶ قانون مدنی و تبصره الحاقی آن ) خوانده را به پرداخت مبلغ صد و شصت میلیون ریال بابت اصل خواسته و مبلغ پنج میلیون ریال بابت خسارات دادرسی اعم از هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل در حق خواهان محکوم می نماید صدور اجراییه پس از قطعیت دادنامه منوط به پرداخت مبلغ ۳/۳۵۴/۰۰۰ ریال بابت الباقی هزینه دادرسی از سوی خواهان در حق صندوق دولت می باشد. این رای حضوری محسوب و ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه ۲۴۲ دادگاه عمومی حقوقی تهران - سید فرهاد نوربخش
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص دادخواست تجدیدنظرخواهی آقای پ. گ.الف. فرزند ع. نسبت به دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۰۱۲۰۱۹۴۱ مورخ ۹۴/۱۱/۲۷ صادره از شعبه ۲۴۲ دادگاه خانواده تهران در پرونده شماره ۹۴۰۹۹۸۰۲۰۱۲۰۱۳۲۷ متضمن صدور حکم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت اجرت المثل ایام زندگی مشترک به مبلغ صد و شصت میلیون ریال و مبلغ پنج میلیون ریال بابت خسارت دادرسی اعم از هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل و نیز صدور اجرائیه پس از قطعیت رای منوط به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۳۵۴/۳ ریال بابت الباقی هزینه دادرسی از سوی خواهان در حق صندوق دولت می باشد با توجه به بررسی و مداقه در جمیع اوراق پرونده دادگاه اعتراض معترض را وارد ندانسته زیرا اولا قانون گذار قید دستور زوج و تبصر ماده واحده را ملحوظ کرده و با گذاشتن این شرط استحقاق اجرت المثل زوجه احراز دستور زوج را لازم دانسته است لیکن مراد از دستور فرمان صریح نیست بلکه منظور درخواست زوج است به هر نحو که ابراز شده باشد انتظار و توقعی که مرد از همسرش در بدو ورود به منزل به طبخ غذا و نظافت و اداره خانه دارد همین امر انگیزه انجام کار خانه بوده و می تواند تامین کننده درخواست زوج باشد ثانیا اجرت المثل ایام زوجیت حقی است ثابت و شرعی و قطعی خواه مطالبه آن اصل بر عدم تبرع است به عبارت دیگر هرکس مالی به دیگری بدهد ظاهر در عدم تبرع است و عمل مفت و بهمان دور از طریقه عقلاء است بناء علیهذا دادگاه ضمن رد اعتراض معترض مستندا به ماده ۳۵۸ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی دادنامه معترض عنه را عینا تایید و ابرام می نماید . رأی صادره به استناد ماده ۳۶۵ قانون معنون قطعی است .
شعبه ۲ دادگاه تجدیدنظراستان تهران - رئیس و مستشار
علی سیفی - فردین ارژنگی
مواد مرتبط
- ماده ۳۳۶ قانون مدنی
- ماده ۱۱۰۵ قانون مدنی
- ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده
- ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۳۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی