ماده ۱۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
ماده ۱۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: دادخواست باید حاوی نکات زیر باشد:
الف - مشخصات شاکی
- نام و نام خانوادگی، نام پدر، تاریخ تولد، کد ملی، شغل، تابعیت و اقامتگاه برای اشخاص حقیقی
- نام، شماره ثبت، اقامتگاه اصلی و شماره تلفن تماس برای اشخاص حقوقی
ب - مشخصات طرف شکایت
۱- نام و نام خانوادگی، سمت و نشانی دقیق محل کار مأمور دولت در صورت امکان
۲- نام کامل دستگاه‌های موضوع ماده (۱۰) این قانون
پ - نام و نام خانوادگی و اقامتگاه وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی شاکی، در صورت تقدیم دادخواست توسط آنان
ث - شرح شکایت
چ - امضاء یا اثر انگشت شاکی یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی یا امضاء و مهر شخص حقوقی ذیل دادخواست
ح - مدرک اثبات کننده سمت برای اشخاص حقوقی و نمایندگان قانونی
تبصره - شاکی می‌تواند علاوه بر نشانی پستی، نشانی پست الکترونیکی یا شماره تلفن همراه یا نمابر خود را به منظور ابلاغ اوراق اعلام نماید که در این صورت امر ابلاغ به یکی از طرق مزبور کافی است.
مواد مرتبط
- ماده ۵۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۲۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
پیشینه
در قانون راجع به شورای دولتی مصوب 1339، توضیحی در باب شرایط دادخواست دیده نمی‌شود اما ماده 12 قانون دیوان عدالت اداری 1360 مقرر داشته: «رسیدگی در دیوان محتاج به تقدیم دادخواست است که باید به زبان فارسی و در روی برگ‌های چاپی مخصوص نوشته شود. دادخواست باید به تعداد طرف دعوی به اضافه یک نسخه باشد. رونوشت یا فتوکپی مصدق مدارک و مستندات به تعداد دادخواست‌ها باید ضمیمه دادخواست تسلیم گردد. اگر دادخواستی فاقد امضاء و شرایط مذکور باشد از طرف مدیر دفتر رد می‌شود و شاکی می‌تواند تجدید دادخواست نماید. تبصره - دیوان موظف است برگ‌های مخصوص چاپی را مانند تمبر در سراسر کشور در اختیار مردم قرار دهد.».
نکات توضیحی تفسیری دکترین
خوانده یا طرف شکایت در دیوان عدالت اداری ممکن است مأمورین دولت یا واحدهای موضوع ماده ۱۰ قانون باشند. چنانچه طرف شکایت مأمورین دولتی باشد باید نام و نام خانوادگی مأمور دولتی مشتکی‌عنه و سمت او درج شود و چنانچه نشانی محل کار مأمور برای شاکی معلوم بوده، نسبت به درج نشانی محل کار مأمور دولت اقدام می‌کند و در غیر این صورت درج آن ضرورت ندارد. همچنین، اگر طرف شکایت واحدهای دولتی باشد، صرف درج نام و مشخصات واحد دولتی ضرورت دارد و درج نشانی ضرورتی ندارد.[۱]
انتقادات
قانونگذار در خصوص قائم مقام به ذکر نام و نام خانوادگی و اقامتگاه اکتفا کرده‌است. حال آن که قائم مقام خود شاکی بوده و به عنوان اصیل اقامه می‌نماید مانند ورثه‌ای که بعد از مورث نسبت به تملک ملکی که طبق قاعده توارث از مورث خود به ارث برده‌است اعتراض کرده‌است. در این موارد شاکی هر چند قائم مقام است ولی به عنوان اصیل اقامه دعوا کرده‌است؛ لذا مشمول بند الف این ماده بوده و ذکر آن در بندهای دیگر با بند الف در تعارض می‌باشد. ضمن این‌که با نمایندگان قانونی نیز سازگاری ندارد.[۲]
منابع
- ↑ غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4675356
- ↑ غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4675344