ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: هزینه دادرسی در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰٫۰۰۰) ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰٫۰۰۰) ریال است.

تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به وسیله بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هر سه سال یک بار به پیشنهاد رئیس دیوان و تأیید رئیس قوه قضائیه و تصویب هیئت وزیران قابل تعدیل می‌باشد.

مواد مرتبط

پیشینه

در قانون سابق طرح دعوا در دیوان عدالت اداری هزینه‌ای نداشت. مطابق ‌ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری 1360 : «رسیدگی دیوان مجانی است و کسانی که مغرضانه دعوای بی‌اساس و خلاف واقع علیه اشخاص اقامه نمایند در صورت ثبوت غرض و‌ خلاف واقع و بی‌اساس بودن دعوا مطابق قوانین مربوط تعقیب خواهند شد.».

انتقادات

هزینه‌های دادرسی به عنوان یکی از خسارات ناشی از طرح دعوا از ناحیه خواهان قابلیت مطالبه داشته و در محاکم دادگستری به آن حکم داده می‌شود اما در دیوان عدالت اداری مطالبه چنین هزینه‌ای به لحاظ قلیل بودن آن از خوانده مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی‌گیرد. مهم‌ترین اثر منفی که معافیت از هزینه‌های دادرسی دارد این است که مانع طرح دعاوی واهی و بی اساس در دیوان نمی‌شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می‌بخشند و در دیوان طرح می‌نمایند.[۱]

منابع

  1. محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3209040

رویه های قضایی