ماده 24 قانون حمایت خانواده

ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده مصوب 1391: ثبت طلاق و سایر موارد انحلال نکاح و نیز اعلام بطلان نکاح یا طلاق در دفاتر رسمی ازدواج و طلاق حسب مورد پس از صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم مربوط از سوی دادگاه مجاز است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی

پیشینه

گواهی عدم امکان سازش اولین بار در ماده ۱۰ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ عنوان شده بود که مطابق آن زوج باید ابتدا به دادگاه مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را اخذ و سپس مبادرت به طلاق می‌نمود. پس از آن موضوع گواهی عدم امکان سازش در قانون تشکیل دادگاه مدنی خاص مطرح شد که به جای گواهی عدم امکان سازش اجازه طلاق را استعمال کرده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در خصوص انحلال نکاح موقت گرچه اطلاق ماده شامل نکاح منقطع نیز می‌شود اما از روح مقررات حاکم بر نکاح منقطع می‌توان استنباط کرد که قانونگذار اراده ورود به مسئله نکاح منقطع را نکرده‌است؛ زیرا نکاح منقطع یک امر فرعی و موقت است و لزومی به اعلام امر موقت نیست. بر همین اساس ثبت نکاح منقطع را نیز به صورت استثنایی و تحت شرایطی پذیرفته‌است. از همین رو می‌توان گفت ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده اختصاص به نکاح دائم دارد.

نکات توضیحی

اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق از دادگاه سابقه فقهی ندارد بلکه قانونگذار به این جهت حفظ استحکام خانواده، ثبت طلاق را موکول به اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم از سوی دادگاه کرده‌است.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره اثبات کراهت قبل از شروع زندگی مشترک (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۰۸۲۷)
• رای دادگاه درباره ارتباط اجرت المثل با نحله (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۶۰۱۰۹۰)

• نظریه شماره 7/99/523 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طلاق بدون حکم دادگاه
• نظریه شماره 7/99/805 مورخ 1399/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره درخواست زوجه مبنی بر طلاق به سبب عسر و حرج و یا طلاق به سبب وکالت ضمن یک دادخواست
• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره (۱)- حدود وکالت زوجه در طلاق (۲)- رابطه بذل مهریه و کراهت (دادنامه شماره ۱۴۰۱۰۶۳۹۰۰۰۰۱۵۰۹۶۵)

مقالات مرتبط

• تحدید قاعده حاکمیت بی قید و شرط زوج بر طلاق در فقه و حقوق موضوعه ایران
• صلاحیت ذاتی دادگاه خانواده