ماده 5 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۵ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴:''' وظایف کنسولی: وظایف کنسولی عبارتست از: الف – حفظ منافع دولت فرستنده و اتباع آن – اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی در قلمرو دولت پذیرنده – تا حد مجاز در حقوق بین المللی. ب – کمک به ت...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۱

ماده ۵ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: وظایف کنسولی: وظایف کنسولی عبارتست از:

الف – حفظ منافع دولت فرستنده و اتباع آن – اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی در قلمرو دولت پذیرنده – تا حد مجاز در حقوق بین المللی.

ب – کمک به توسعه مناسبات بازرگانی و اقتصادی و فرهنگی و علمی بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده و بسط روابط دوستانه بین دو دولت بهر طریق دیگر در حدود مقررات این کنوانسیون.

ج– استحضار از اوضاع و تحولات بازرگانی و اقتصادی و فرهنگی و علمی دولت پذیرنده با استفاده از کلیه وسایل مشروع و گزارش آن بحکومت دولت فرستنده و همچنین دادن اطلاعات باشخاص ذینفع.

د– صدور گذرنامه و اسناد مسافرت جهت اتباع دولت فرستنده و صدور روادید یا اسناد مربوط برای اشخاصی که میخواهند به قلمرو دولت فرستنده مسافرت کنند.

ه–– کمک و مساعدت به اتباع دولت فرستنده اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی.

و– اقدام بعنوان سردفتر رسمی و مأمور ثبت احوال و سمتهای مشابه و همچنین اجرای بعضی از اعمال اداری– تا حدی که قوانین و مقررات – دولت پذیرنده با آن تناقض نداشته باشد.

ز – حفظ منافع اتباع دولت فرستنده – اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی در مورد ارث در سرزمین دولت پذیرنده – طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده.

ح– حفظ منافع صغار و محجورینی که تبعه دولت فرستنده میباشند – در حدود قوانین و مقررات دولت پذیرنده– بخصوص در مواردی که قیمومیت و یا سرپرستی در خصوص این قبیل اشخاص لازم باشد.

ط – با رعایت رویه و عرف جاری دولت پذیرنده – نمایندگی از طرف اتباع دولت فرستنده یا اتخاذ ترتیبات بمنظور تأمین نمایندگی لازم برای آنها نزد محاکم و یا نزد سایر مقامات دولت پذیرنده – بمنظور درخواست اتخاذ تدابیر موقتی بر طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده– برای حفظ حقوق و منابع اتباع مزبور – هنگامی که بعلت غیبت یا علل دیگر قادر نباشند در موقع مقتضی از منافع و حقوق خود دفاع نمایند.

ی – ارسال اسناد قضائی و غیر قضائی یا اجرای نیابت قضائی بر طبق موافقت نامه های بین المللی معتبر یا در صورتیکه چنین موافقت نامه هائی موجود نباشد بهر نحو دیگری که بر قوانین و مقررات دولت پذیرنده منطبق باشد.

ک – اعمال حقوق کنترل و بازرسی مقرر در قوانین و مقررات دولت فرستنده نسبت به ناوهای دریائی و کشتیهای رودخانه ای که تابعیت دولت فرستنده را دارند و هواپیماهائی که نزد آن دولت به ثبت رسیده است و همچنین نسبت بکارکنان ناوها و کشتیها و هواپیماهای مزبور.

ل– رسانیدن کمک به ناوها و کشتیها و هواپیماهای مذکور در بند ک این ماده و به کارکنان آنها و همچنین اخذ اظهارنامه های مربوط به مسافرت ناوها و کشتیهای مزبور و بررسی و مهر کردن اسناد مسافرتی آنها بدون لطمه باختیارات مقامات دولت پذیرنده و انجام تحقیقات درباره وقایعی که طی مسافرت دریائی رخ داده و حل هر نوع اختلاف بین ناخدا و افسران و ملوانان تا آنجا که قوانین و مقررات دولت فرستنده اجازه دهد.

م– انجام هر وظیفه دیگری که دولت فرستنده بعهده یک پست کنسولی محول نموده باشد و قوانین و مقررات دولت پذیرنده آنها را منع نکرده و یا مورد ایراد دولت پذیرنده نباشد و یا وظایفی که در موافقت نامه های بین المللی معتبر موجود بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده ذکر شده است.