ماده 54 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
ماده ۵۴ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: تکالیف دولتهای ثالث:
۱ – اگر مأمور کنسولی بقصد تصدی پست یا مراجعت به محل مأموریت خود یا برای مراجعت به قلمرو دولت فرستنده از سرزمین دولت ثالثی که در صورت لزوم برای او روادید صادر نموده عبور میکند یا در آنجا حضور دارد دولت ثالث کلیه مصونیتهای مذکور در سایر مواد این کنوانسیون را که برای تأمین عبور یا بازگشت مأمور کنسولی لازم باشد به او اعطاء خواهد نمود. همین مقررات از طرف دولت ثالث در مورد اعضای خانواده مأمور کنسولی که اهل خانه او هستند و مزایا و مصونیتها بهره مندند و همراه مأمور کنسولی میباشند یا برای پیوستن به او یا مراجعت به سرزمین دولت فرستنده جداگانه مسافرت میکنند اعمال خواهد شد.
۲ – دولتهای ثالث نباید در شرایط مشابه آنچه در بند اول ماده حاضر مقرر است عبور سایر اعضای پست کنسولی یا اعضای خانواده آنها را که اهل خانه آنها هستند – از سرزمین خود دچار اشکال سازند.
۳ – دولتهای ثالث نسبت به مکاتبات و سایر ارتباطات رسمی از جمله پیامهای کد و رمز که از خاک آنها میگذرد همان آزادی و حمایتی را اعطاء خواهند کرد که دولت پذیرنده طبق این کنوانسیون ملزم به رعایت آن است و نسبت به پیکهای کنسولی که در صورت لزوم روادید تحصیل کرده اند و نسبت به کیسه های کنسولی عبوری همان مصونیت از تعرض و حمایتی را که دولت پذیرنده طبق این کنوانسیون ملزم به رعایت آن است– اعطاء خواهند کرد.
۴ – تکالیف دولتهای ثالث طبق بندهای ۱ و ۲ و ۳ ماده حاضر همچنین نسبت باشخاص مذکور در این بندها و ارتباطات رسمی و کیسه های کنسولی نیز که بعلت فورس ماژور در سرزمین دولت ثالث میباشند– مجری خواهد بود.