ماده 27 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۷ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: حفاظت از اماکن و بایگانی کنسولی و منافع دولت فرستنده در شرایط استثنائی:

۱ – در صورت قطع روابط کنسولی بین دو دولت:

الف – دولت پذیرنده حتی در صورت بروز منازعات مسلحانه اماکن کنسولی و اموال پست کنسولی و بایگانی کنسولی را مورد حمایت و حفاظت قرار خواهد داد.

ب – دولت فرستنده میتواند حفاظت از اماکن کنسولی و اموال موجود در آن و بایگانی کنسولی را بعهده دولت ثالثی که مورد قبول دولت پذیرنده باشد بگذارد.

ج – دولت فرستنده میتواند یک دولت ثالث را که مورد قبول دولت پذیرنده است عهده دار حفاظت از منافع خود و اتباعش بنماید.

۲ – در صورت بسته شدن یک پست کنسولی بطور موقت یا دائم – مقررات قسمت الف بند ۱ ماده حاضر مجری خواهد بود – علاوه بر این:

الف – هر چند که دولت فرستنده نزد دولت پذیرنده مأموریت دیپلماتیک نداشته باشد، هرگاه در سرزمین آن دولت دارای پست کنسولی دیگری باشد– ممکن است حفاظت از اماکن پست کنسولی بسته شده و اموال موجود در آن و بایگانی کنسولی بعهده پست کنسولی اخیر گذاشته شود و در صورت رضایت دولت پذیرنده انجام وظایف حوزه پست کنسولی تعطیل شده – بآن محول گردد، یا

ب – در صورتیکه دولت فرستنده مأموریت دیپلماتیک و پست کنسولی دیگری نزد دولت پذیرنده نداشته باشد مقررات قسمتهای ب و ج بند ۱ ماده حاضر مجری خواهد بود.

قسمت اول – تسهیلات – مزایا و مصونیتهای مربوط به پست کنسولی