ماده 45 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۵ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: سلب مزایا و مصونیتها:

۱ – دولت فرستنده میتواند هر یک از مزایا و مصونیتهای مذکور را در مواد ۴۱ و ۴۳ و ۴۴ را از یک عضو پست کنسولی سلب کند.

۲ – سلب مزایا و مصونیتها در تمام موارد با رعایت مقررات بند ۳ ماده حاضر باید صریح بوده و کتبا بدولت پذیرنده ابلاغ گردد.

۳ – هرگاه مأمور کنسولی یا کارمند کنسولی در خصوص موضوعی اقامه دعوی نماید که طبق ماده ۴۳ میتواند در آن موضوع از مصونیت قضائی برخوردار باشد – در اینصورت نمیتواند در مورد هرگونه دعاوی متقابل که مستقیما با دعوای اصلی مربوط میشود بمصونیت قضائی استناد نماید.

۴ – سلب مصونیت قضائی بمنظور دادرسی حقوقی یا اداری در حکم سلب مصونیت از اقدامات اجرائی ناشی از حکم دادگاه نخواهد بود. در مورد اینگونه اقدامات اجرائی – سلب مصونیت باید جداگانه صورت گیرد.