اخذ به شفعه: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:اصطلاحات قانون مدنی using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اخذ به معنای گرفتن و اخذ به شفعه ، گرفتن به استناد [[حق شفعه]] است که ماهیت آن یک [[عمل حقوقی]] محسوب می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایقاع (اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=64108|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=1}}</ref> | اخذ به معنای گرفتن و '''اخذ به شفعه'''، گرفتن به استناد [[حق شفعه]] است که ماهیت آن یک [[عمل حقوقی]] محسوب می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ایقاع (اخذ به شفعه)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مرکز نشر علوم اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=64108|صفحه=|نام۱=سیدمصطفی|نام خانوادگی۱=محقق داماد|چاپ=1}}</ref> هرگاه [[مال غیرمنقول]] قابل [[تقسیم مال مشترک|تقسیمی]]، بین دو نفر [[شرکت مدنی|مشترک]] باشد و یکی از دو شریک، [[حصه|حصهی]] خود را به قصد [[بیع]] به شخص ثالثی [[انتقال|منتقل]] کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که [[مشتری]] داده است به او بدهد و حصهی [[مبیع|مبیعه]] را [[تملک]] کند. این حق را حق شفعه و صاحب آن را [[شفیع]] میگویند.<ref>[[ماده ۸۰۸ قانون مدنی]]</ref> | ||
==مواد مرتبط== | |||
*[[ماده ۸۰۸ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۰۹ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۰ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۱ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۲ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۳ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۴ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۵ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۶ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۷ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۸ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۱۹ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۲۰ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۲۱ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۲۲ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۲۳ قانون مدنی]] | |||
*[[ماده ۸۲۴ قانون مدنی]] | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[واکاوی ماهیت تملک قهری املاک واقع در طرحهای عمومی]] | * [[واکاوی ماهیت تملک قهری املاک واقع در طرحهای عمومی]] | ||
*[[وضعیت نقل و انتقال حق شفعه در منظر فقه و حقوق مدنی]] | |||
*[[قواعد مورد استناد قاضی در تفسیر عقد در فقه اسلامی، حقوق موضوعه ایران، مصر و لبنان]] | |||
*[[بررسی فقهی- حقوقی مسئولیت تضامنی در شرکتهای تجاری]] | |||
*[[وصیت و ارث نسبت به حقوق مادی اثر ادبی و هنری]] | |||
==کتب مرتبط== | |||
*[[حقوق مدنی (صفایی و شعبانی کندسری)]] | |||
*''[[ایقاع اخذ به شفعه]]'' | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[حق شفعه]] | |||
* [[شفیع]] | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۵
اخذ به معنای گرفتن و اخذ به شفعه، گرفتن به استناد حق شفعه است که ماهیت آن یک عمل حقوقی محسوب می شود.[۱] هرگاه مال غیرمنقول قابل تقسیمی، بین دو نفر مشترک باشد و یکی از دو شریک، حصهی خود را به قصد بیع به شخص ثالثی منتقل کند شریک دیگر حق دارد قیمتی را که مشتری داده است به او بدهد و حصهی مبیعه را تملک کند. این حق را حق شفعه و صاحب آن را شفیع میگویند.[۲]
مواد مرتبط
- ماده ۸۱۲ قانون مدنی
- ماده ۸۱۳ قانون مدنی
- ماده ۸۱۴ قانون مدنی
- ماده ۸۱۵ قانون مدنی
- ماده ۸۱۶ قانون مدنی
- ماده ۸۱۷ قانون مدنی
- ماده ۸۱۸ قانون مدنی
- ماده ۸۱۹ قانون مدنی
- ماده ۸۲۰ قانون مدنی
- ماده ۸۲۱ قانون مدنی
- ماده ۸۲۲ قانون مدنی
- ماده ۸۲۳ قانون مدنی
- ماده ۸۲۴ قانون مدنی
مقالات مرتبط
- وضعیت نقل و انتقال حق شفعه در منظر فقه و حقوق مدنی
- قواعد مورد استناد قاضی در تفسیر عقد در فقه اسلامی، حقوق موضوعه ایران، مصر و لبنان
کتب مرتبط
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ سیدمصطفی محقق داماد. ایقاع (اخذ به شفعه). چاپ 1. مرکز نشر علوم اسلامی، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 64108
- ↑ ماده ۸۰۸ قانون مدنی