ماده ۸۱۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۸۱۶ قانون مدنی: اخذ به شفعه، هر معامله‌ای را که مشتری قبل از آن و بعد از عقد بیع نسبت به مورد شفعه نموده باشد، باطل می‌نماید.

مواد مرتبط

نکات توضیحی ماده 816 قانون مدنی

به نظر برخی از حقوقدانان، اقاله بیع توسط فروشنده و خریدار، حق شفعه شریک بایع را زایل می‌نماید؛ زیرا قانونگذار در این ماده، تنها معاملاتی را که مشتری، پیش از اعمال حق شفعه توسط شفیع، نسبت به ملک موضوع حق شفعه انجام داده‌است؛ مانع اعمال حق مزبور نمی‌داند، در حالی که اقاله، معامله به معنای رایج و مقصود محسوب نمی‌گردد؛ مگر اینکه مقصود از معامله مندرج در این ماده را، هرگونه عملیات انجام شده بدانیم؛ که البته چنین استنباطی خلاف ظاهر است.[۱]

فروش مبیع توسط خریدار، مانع اجرای حق شفعه نیست، اما اگر مشتری، ملک مزبور را وقف نموده باشد؛ در این صورت اعمال حق شفعه منتفی است.[۲]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 816 قانون مدنی

  1. اخذ به شفعه باعث ابطال معاملات مشتری می‌شود.
  2. معاملات قبل از اخذ به شفعه نیز باطل می‌شوند.
  3. معاملات بعد از عقد بیع نسبت به مورد شفعه، باطل می‌شوند.
  4. ماده به موضوع اخذ به شفعه در معاملات می‌پردازد.

منابع

  1. فصلنامه حق دفتر چهارم دی و اسفند 1364. شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران، 1364.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1374708
  2. فصلنامه حق دفتر چهارم دی و اسفند 1364. شرکت سهامی روزنامه رسمی ایران، 1364.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1374684