ماده 49 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
ماده ۴۹ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: معافیت مالیاتی:
۱ – مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی و همچنین اعضاء خانواده آنها که اهل خانه آنها هستند از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهای شخصی یا مالی یا مملکتی یا منطقه ای یا شهری جز در موارد زیر معاف خواهند بود:
الف – مالیاتهای غیر مستقیم که معمولا جزو قیمت کالا یا خدمات محسوب میشود.
ب – عوارض و مالیاتهای مربوط باموال غیر منقول خصوصی واقع در سرزمین دولت پذیرنده با رعایت مقررات ماده ۳۲
ج – مالیات بر ارث و عوارض مربوط بانتقال که از طرف دولت پذیرنده دریافت میگردد با رعایت مقررات بند (ب) ماده ۵۱.
د – عوارض و مالیاتهای مأخوذه از درآمدهای شخصی از جمله سود سرمایه حاصل در قلمرو دولت پذیرنده و همچنین مالیات بر سرمایه های بکارافتاده در بنگاههای تجارتی یا مالی آن دولت.
ه– – مالیات و عوارضی که در قبال انجام خدمات خاص وصول میشود.
و – هزینه های ثبت و دادرسی و رهن و تمبر با رعایت مقررات ماده ۳۲
۲ – خدمه از پرداخت مالیات و عوارض بابت مزدی که در قبال انجام وظیفه دریافت میدارند – معاف میباشند.
۳ – اعضاء پست کنسولی که اشخاصی را که دستمزد یا حقوق آنها در سرزمین دولت پذیرنده از مالیات بر درآمد معاف نیست استخدام مینمایند – باید تکالیفی را که قوانین و مقررات دولت پذیرنده در مورد دریافت مالیات بر درآمد بعهده کارفرمایان گذارده – رعایت کنند.