ماده 1 قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
ماده ۱ قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب ۱۳۵۳,۱۲,۰۴: تعاریف:
۱ – در این کنوانسیون معانی اصطلاحات زیر بشرحی خواهد بود که ذیلا تصریح شده است:
الف– اصطلاح پست کنسولی یعنی سرکنسولگری یا کنسولگری یا کنسولیاری یا نمایندگی کنسولی.
ب – اصطلاح حوزه کنسولی یعنی ناحیه ای که برای انجام وظایف کنسولی به هر پست کنسولی اختصاص داده شده است.
ج – اصطلاح رئیس پست کنسولی یعنی شخصی که مأمور انجام وظیفه در این سمت میباشد .
د– اصطلاح مأمور کنسولی یعنی هر شخصی ( منجمله رئیس پست کنسولی) که در این سمت عهده دار انجام وظایف کنسولی است.
ه–– اصطلاح کارمند کنسولی یعنی هر شخصی که در دوائر اداری یا فنی یک پست کنسولی بخدمت گمارده شده است.
و– اصطلاح خدمه یعنی هر شخصی که برای انجام امور خانگی پست کنسولی استخدام شده است.
ز– اصطلاح اعضاء پست کنسولی یعنی مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی و خدمه کنسولگری.
ح– اصطلاح کارکنان کنسولی یعنی مأموران کنسولی ( بغیر از رئیس پست کنسولی) و کارمندان کنسولی و خدمه کنسولگری.
ط – اصطلاح خدمتکار شخصی یعنی کسی که منحصرا بخدمت شخصی یکی از اعضای پست کنسولی گماشته شده است.
ی– اصطلاح اماکن کنسولی یعنی ابنیه و یا قسمتهائی از ابنیه و زمین متصل بآن که مالک آن هر که باشد – منحصرا برای انجام مقاصد پست کنسولی مورد استفاده قرار میگیرد.
ک – اصطلاح بایگانی کنسولی شامل کلیه اوراق و اسناد و مکاتبات و کتابها و فیلمها و نوارهای ضبط صوت و دفاتر پست کنسولی بانضمام رمز و مفتاح و کارتهای اندکس و هر نوع اثاثه که برای حفاظت و نگهداری آنها بکار برده شود – خواهد بود.
۲ – مأموران کنسولی بر دو دسته اند: مأموران کنسولی کاربری و مأموران کنسولی افتخاری. مقررات فصل دوم کنوانسیون حاضر ناظر است به پستهای کنسولی که مأموران کنسولی کاریری در رأس آنها قرار دارند و مقررات فصل سوم ناظر است به پستهای کنسولی که مأموران کنسولی افتخاری در رأس آنها قرار دارند.
۳ – وضع خاص اعضای پست کنسولی که تبعه دولت پذیرنده بوده یا بطور دائم مقیم قلمرو آن دولت باشند مشمول مقررات ماده ۷۱ کنوانسیون حاضر خواهد بود.
بخش اول : استقرار و اداره روابط کنسولی