نکاح

نکاح در لغت به معنای ازدواج، زناشویی و یا پیوند و تقابل است. در اصطلاح حقوقی نکاح عبارت است از رابطه حقوقی که به وسیله عقد میان زن و مرد حاصل می‌گردد و به آن‌ها حق تمتع جنسی از یکدیگر را می‌دهد.

اقسام نکاح

نکاح دائم

در صورتی که نکاح نامحدود و برای تمام مدت طول عمر زوجین باشد، نکاح دائم است.

نکاح موقت

نوعی ازدواج در مذهب شیعه که در آن عقد ازدواج برای مدت معین و محدود با مهریه معلوم، بین زن و مرد بسته می‌شود و با پایان آن رابطه زوجیت خود به خود منقضی می‌شود، نکاح موقت نام دارد که به صیغه نیز معروف است.

اختلاف در دائمی یا موقت بودن نکاح

اگر طرفین اراده بر مدت دار بودن عقد دارند می بایست به عنوان شرط عقد نکاح آن را ضمن عقد بیان نمایند و در صورت اختلاف در دائمی یا منقطع عقد نکاح، غلبه عرفی بر دوام زوجیت عقد دائم است و مدعی عقد انقطاعی مستلزم اثبات از طریق ادله مربوطه است.

هرگاه اصل عقد نکاح مورد توافق طرفین باشد و در دائم یا موقت بودن آن اختلاف باشد مدعی موقت بودن باید آن را اثبات نماید، بنابراین عدم ذکر مدت، اماره بر وقوع عقد نکاح دائم است همچنین اگر عقد موقت باشد علاوه بر قید موقت، لازم هست مدت نیز ذکر شود و عدم ذکر موقت بودن نکاح و مدت زوجیت خود دلیل روشنی بر وقوع عقد نکاح دائم است.

فرجام خواهی از احکام راجع به نکاح

آرای دادگاه‌های بدوی که به علت عدم درخواست تجدیدنظر قطعیت یافته قابل فرجام خواهی نیست مگر در موارد زیر:

• احکامی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون (۰۰۰ ۰۰۰ ۲۰) ریال باشد.
• احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن، طلاق، نسب، حجر، وقف، ثلث، حبس و تولیت

رویه های قضایی

• رسیدگی به دعوای فسخ نکاح به لحاظ جنون، فرع بر صدور حکم حجر وی و تعیین قیم برای او است، بنابراین دادگاه باید قرار توقف دادرسی صادر و مراتب را به دادستان منعکس کند.
• نظریه شماره 7/1402/46 مورخ 1402/04/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره انتقال مورد اجاره به خود توسط وکیل
• نظریه شماره 7/1401/1106 مورخ 1402/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای ابطال گواهی عدم امکان سازش
• نظریه شماره 7/1401/1248 مورخ 1402/05/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ثبت واقعه طلاق