رای دادگاه درباره اظهارات متهمین علیه یکدیگر (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۲۲)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۲۲
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۱۰/۱۳
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعاظهارات متهمین علیه یکدیگر
قاضیمحسن محمدی برنجستانکی
محمد علی علوی فر
طهماسبی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اظهارات متهمین علیه یکدیگر: اظهارات یک متهم علیه متهم دیگر دلیل محسوب نمی شود.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای ج. فرزند ح. ۴۸ ساله با سواد، مجرد فاقد پیشینه کیفری و خانم م. فرزند ف. ۳۲ ساله دایر بر اولی به مباشرت در تخریب و دومی بر معاونت در تخریب به شرح کیفرخواست مورخ ۱۷/۱۲/۹۰ -۹۰۰۹۹۷۲۱۴۰۲۰۰۸۷۶ صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۶ تهران دادگاه با عنایت به شکایت شاکی گزارش اظهارات گواهان و اقرار متهم ردیف اول در دادسرا و نحوه دفاعیات متهم ردیف دوم در دادسرا و جلسه رسیدگی دادگاه و عدم حضور متهم ردیف اول در جلسه رسیدگی و عدم ارسال لایحه دفاعیه و سایر مندرجات اوراق پرونده ارتکاب بزه انتسابی از سوی متهم محرز به نظر می رسد. لذا دادگاه به استناد ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی متهم ردیف اول را به تحمل یک سال حبس و متهم ردیف دوم به تحمل شش ماه حبس محکوم می نماید. اما دادگاه به لحاظ وضعیت خاص متهم ردیف دوم کیفر حبس وی را به استناد بند ۵ از ماده ۲۲ قانون مرقوم به مبلغ سی میلیون ریال تبدیل می نماید. رأی صادره نسبت به متهم ردیف دوم حضوری ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد. اما نسبت به متهم ردیف اول رأی صادره غیابی ظرف ده روز قابل واخواهی در این دادگاه سپس ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه ۱۰۴۴ دادگاه عمومی جزایی تهران - محمدی برنجستانکی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم م. نسبت به بخشی از دادنامه شماره ۰۲۴۹ مورخ ۲۷/۳/۹۱ صادره از شعبه ۱۰۴۴ دادگاه عمومی تهران که متضمن محکومیت مشارالیها به لحاظ بزه معاونت در تخریب به پرداخت جزای نقدی بدل از حبس می باشد این دادگاه با بررسی محتویات پرونده نظر به اینکه اولا: شهادت شهود در مورد شخص نام برده به صورت متقن نبوده و اظهارات آنان تناقض دارد. ثانیا: نام برده در تمام مراحل تحقیقاتی منکر بزه انتسابی می باشد. ثالثا: اقرار متهم دیگر بر علیه نام برده نمی تواند دلیل محاسبه گردد. رابعا: بازپرس محترم شعبه دوم دادسرای ناحیه ۶ تهران در قرار نهایی در صفحه ۱۳۷ و ۱۳۸ پرونده قرار منع پیگرد صادر نموده است، اما دادیار محترم اظهارنظر اشتباها اقدام به صدور کیفرخواست نموده است و دادگاه بدوی نیز متعاقبا بدون توجه به قرار منع پیگرد مبادرت به صدور رأی نموده است. بنا به مراتب فوق اعتراض تجدیدنظرخواه وارد می باشد و مستندا به بند یک از شق ب از ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ ضمن نقض دادنامه فوق الذکر نسبت به خانم م.ص. به لحاظ فقد دلیل کافی و با رعایت اصل ۳۷ قانون اساسی حکم به برائت وی از بزه انتسابی معاونت در تخریب صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۵ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه

علوی فر- طهماسبی

مواد مرتبط