رای دادگاه درباره اقدام زوج برای ربودن زوجه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۲۵۸)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۲۵۸ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۲/۲۴ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | اقدام زوج برای ربودن زوجه |
| قاضی | خلیل حیات مقدم مرادی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اقدام زوج برای ربودن زوجه: رابطه زوجیت بین شاکی و متهم، زائل کننده عنصر روانی بزه آدم ربایی است.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص شکایت ۱- ش.م. فرزند ر. علیه آقای الف.ح. فرزند الف.، ۵۱ ساله، شیعه، تبعه ایران، آزاد با تودیع وثیقه دایر بر تهدید ۲-ز.م. فرزند ر. علیه آقایان الف) الف.ح. با مشخصات فوق ب) ه.ح. فرزند ع.، ۴۲ ساله، شیعه، تبعه ایران، آزاد، پ) م.ع. که اطلاعات دیگری از ایشان در دسترس نیست، دایر بر ورود به عنف، تخریب درب ورودی و شیشه های منزل و تهدید و توهین ۳- ع.م. فرزند ر. علیه الف) الف.ح. ب) ه.ح. پ) م.ع. دایر بر شروع به آدم ربایی، ایراد ضرب و جرح عمدی، توهین، تهدید و ورود به عنف، بدین شرح که متهم الف.ح. به همراه برادر خود ه.ح. و م.ع. به درب منزل شاکی ردیف دوم مراجعه نموده و با همسر خود ع.م. شروع به صحبت نموده و در ادامه با وی درگیر شده و به قصد ربایش وی، کشان کشان او را به سمت خودرو سمند به شماره انتظامی ... که راننده آن آقای ه.ح. بوده برده و قصدش این بوده که او را به درون صندوق عقب خودرو انداخته و با خود ببرد که در همین حال در نتیجه سر و صدای ایجاد شده و دخالت سایر افراد حاضر در منزل و مأمورین انتظامی از محل متواری می شوند و موفق به ربایش وی نمی گردد. متهم ه.ح. در دادگاه و مراجع انتظامی اظهار داشته که تنها به قصد همراهی برادرش و برای واسطه شدن برای گفتگوی ایشان با همسرش به آن محل مراجعه نموده است و متهم الف.ح. نیز ادعا می کند که قصد ربایش همسرش را نداشته است و تنها قصد او صحبت کردن با او بوده است این در حالی است که تحقیقات صورت گرفته حکایت از این دارد که وی به قصد ربایش او را به زور به سمت خودرو کشانده است و شهود حاضر در جریان درگیری نیز به این موضوع شهادت داده اند و حتی دختر متهم نیز اظهار داشته که: پدرش قبل نیز چنین تهدیدی را کرده بود. بنابراین دادگاه با عنایت به مراتب فوق و تحقیقات صورت گرفته از سوی دادگاه و مراجع انتظامی، اظهارات شهود و مطلعین، دفاعیات بی مورد متهم و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده ارتکاب بزه شروع به آدم ربایی را از جانب متهم آقای الف.ح. نسبت به خانم ع.م. محرز و مسلم دانسته و با استناد به ماده ۶۲۱ از قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ و مواد ۱۹ و ۳۷ و ۳۸ از قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به دلیل وضعیت خاص متهم با تخفیف مجازات، وی را به تحمل یک سال حبس تعزیری محکوم می نماید. و در خصوص سایر شکایات که در بالا به تفکیک بدان اشاره شد با عنایت به تحقیقات صورت گرفته و محتویات پرونده، به علت عدم کفایت دلیل و در نتیجه عدم احراز تحقق بزه های ذکر شده از جانب متهمین، قرار منع تعقیب متهمین صادر و اعلام می گردد. آرای صادره حضوری تلقی و ظرف مدت ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در دادگاه های تجدیدنظر استان تهران است.
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی آقای الف.ح. فرزند الف. نسبت به دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۲۲۹۵۷۰۱۴۲۹ مورخ ۴/۹/۱۳۹۲صادره از دادگاه عمومی بخش کهریزک که به موجب آن به اتهام شروع به آدم ربایی به تحمل یک سال حبس محکوم گردیده است وارد می باشد زیرا حسب مفاد پرونده از جمله دفاع متهم به این که من به خاطر همسرم که من را لو داد و گفت اسلحه در خانه دارم باعث شد که ۲۷ روز در بازداشت باشم و پس از آزادی به همراه آقای ه.ح. (برادر تجدیدنظرخواه) و آقای م.ع. به درب منزل ایشان رفتیم به قصد ملاقات کردن و بحث آدم ربایی در میان نبوده؛ با عنایت به این که وضعیت کلی موضوع و اقدامات صورت گرفته دلالت بر قصد آدم ربایی ندارد تا اقدامات انجام شده شروع به جرم آدم ربایی باشد علاوه بر این تجدیدنظرخوانده (ع.م. فرزند ر.) همسر متهم بوده است و چون طرفین با هم اختلاف داشته اند تجدیدنظرخوانده به محل سکونت موقت همسرش رفته تا به نحوی او را به منزل ببرد و صحبت کند و در چنین وضعیتی قصد آدم ربایی محقق نمی باشد و با توجه به این که عنصر معنوی شروع به جرم از عنصر معنوی اصل جرم تبعیت می کند لذا قصد آدم ربایی از اقدامات متهم احراز نمی گردد تا بتوان عنصر معنوی شروع به جرم آدم ربایی را محقق دانست. بنابراین مستند به قسمت ۴ بند ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض و مستند به ماده ۱۷۷ قانون مذکور حکم بر تبرئه متهم از حیث شروع به آدم ربایی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبه ۲۲ دادگاه تجدیدنظراستان تهران - مستشار دادگاه
حیاتی مقدم - مرادی