رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره فرجام خواهی نسبت به قرار رد دادخواست تأیید شده در دادگاه تجدیدنظر
 | |
| شماره دادنامه | ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۹۰۰۵۱۲ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۱/۱۰/۳۰ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | شعبه دیوان عالی کشور |
| شعبه | شعبه ۲۶ دیوانعالی کشور |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | فرجام خواهی نسبت به قرار رد دادخواست تأیید شده در دادگاه تجدیدنظر |
| قاضی | افشاری انصاری |
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره فرجام خواهی نسبت به قرار رد دادخواست تأیید شده در دادگاه تجدیدنظر: در صورتی که دادگاه تجدیدنظر قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواهی به علت تقدیم خارج از مواعد قانونی صادره از دادگاه بدوی را عینا تأیید کند، چون قرار صادره از دادگاه تجدیدنظر صادر نشده است قابل فرجام خواهی نیست.
رأی خلاصه جریان پرونده
برابر محتویات پرونده خواهان خانم ز.الف. فرزند الف.، ۲۲ ساله، خانه دار، با وکالت آقای الف.پ. طی دادخواست تقدیمی به ریاست محترم دادگاه عمومی حقوقی به طرفیت خوانده دعوی، همسرش، آقای الف.ب. فرزند م.، ۳۰ ساله، شغل آزاد، مجهول المکان به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش به لحاظ عدم پرداخت نفقه و ترک زندگی مشترک به مدت دو سال و عدم توجه به موازین اخلاقی و ازدواج مجدد بدون اجازه خواهان و تحقق بندهای ۱ و ۸ و ۱۱ و ۱۲ در شرایط ضمن عقد نکاح تقاضای رسیدگی نموده است. موضوع دادخواست پس از تشریفات ثبت و ارجاع در شعبه محترم پنجم دادگاه حقوقی مورد بررسی قرار گرفته است. خوانده دعوی از طریق آگهی ابلاغ جهت حضور در دادگاه در روزنامه های کثیرالانتشار دعوت گردیده است اما علیرغم نشر آگهی وی در جلسه مورخه ۸۹/۱۲/۲۲ دادگاه حضور نیافته است و وکیل خواهان در این [جلسه] خواسته وی را به شرح دادخواست تقدیمی توضیح داده و علت و انگیزه درخواست طلاق از سوی زوجه را استنکاف زوج از ایفاء وظایف زوجیت، ترک زندگی مشترک، عدم پرداخت نفقه از جمله عدم تهیه مسکن مشترک بیان نموده و گفته کپی اسناد احکام جلب خوانده، مؤید مجهول المکان بودن وی می باشد که حدود ۵/۲ سال است کسی از مکان وی مطلع نمی باشد و خواهان سرگردان و بلاتکلیف است که این امر موجبات عسر و حرج وی را نیز فراهم آورده و با بذل ده سکه از مهریه اش تقاضای طلاق خلعی را دارد و نسبت به سایر حقوقات مالی پرونده جداگانه دارد. به لحاظ خوف شقاق، قرار ارجاع امر به داوری از سوی دادگاه صادر شده است. مجددا زوج از طریق نشر آگهی و مراجعه به منزل پدرش و اظهار بی اطلاعی آنان از فرزندشان (زوج)، در جلسه دادگاه حضور نیافته و لایحه ارسال ننموده و وکیل خواهان تقاضای استماع اظهارات شهود خواهان را کرده است. دو نفر از شهود تعرفه شده از سوی خواهان به ترک زندگی مشترک از سوی زوج در طول دو سال و عدم پرداخت نفقه گواهی نموده و نسبت به ازدواج مجدد وی گفته اند شنیده ایم. متعاقبا آقای ب.م. به وکالت از سوی زوج آقای الف.ب. با تقدیم لایحه و کپی مدارک پیوست از جمله اظهارنامه برای برگشت زوجه به زندگی مشترک و محکومیت زوجه در رابطه با نشوز و عدم تمکین از زوج و حکم به رد دعاوی وی در خصوص مطالبه نفقه و حضانت و تقسیط شدن مهریه زوجه به لحاظ اعسار زوج از پرداخت نقدی تمام مهریه النهایه اظهار داشته که زوج مجهول المکان نبوده و زوجه مستحق نفقه شناخته نشده و خود زوجه حاضر به تمکین و بازگشت به زندگی نگردیده و زوج وی را ترک ننموده و گواهی گواهان کذب بوده به علاوه اینکه دو شاهد باید مرد باشند و با تکذیب تمام ادعاهای خواهان تقاضای رد دعوای وی را نموده و ضمنا خواسته مواجهه حضوری آن دو در دادگاه شده است. داوران زوجین پس از معرفی خود که حاکی از مؤثر واقع نشدن مساعی آنان در اصلاح ذات البین دارد اظهارنظر نموده اند. وکیل زوجه نیز با تقدیم لایحه و کپی اظهارنامه ارسالی زوجه به زوج جهت تعیین تکلیف زندگی و دادنامه در خصوص محکومیت زوج به استرداد طفل مشترک و حضانت وی با زوجه و نیز محکومیت زوج به خیانت در امانت نسبت به جهیزیه زوجه و تحمل شش ماه حبس و اینکه زوجه با ارسال اظهارنامه و عدم دریافت پاسخ و متواری بودن زوج، زوجه حاضر به تمکین نگردید لذا مجددا تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش را عنوان نموده است. در جلسه مورخه ۹۰/۶/۲۷ وکلاء زوجین حضور یافته اند و وکیل زوجه ضمن تکرار مطالب گذشته به شرح مندرج در جلسه دادگاه و لایحه تقدیمی خود و با استناد به بندهای ۱، ۲، ۸، ۱۱، ۱۲ و با بیان اینکه زوجه حاضر به بذل یک سکه از مهریه اش در قبال طلاق می باشد و زوج هم اکنون متواری است و علیرغم دعوت حضور نیافته لذا تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش را نموده و وکیل زوج ضمن اذعان به اینکه اولا: خواهان پرونده دو سال است که از آدرس مندرج در دادخواست تقدیمی به منتقل گردیده و زوج از وی اطلاعی ندارد و اظهارنامه ارسالی وی نیز مورد تردید است که به کجا ارسال و آیا به زوج ابلاغ شده یا نه و نیز هیچ حکمی در رابطه با محکومیت زوج به پرداخت نفقه صادر نشده چه برسد به اجراء و همچنین زوج زن دومی اختیار نکرده و ساکن اهواز می باشد. برابر یکی از اظهارنامه ها که برای خواهان ارسال نموده و مجهول المکان نمی باشد و در رابطه با حکم غیابی شش ماه محکومیت زوج در ارتباط با خیانت در امانت نسبت به جهیزیه تاکنون حکم نه به من و نه به زوج ابلاغ شده و از این حکم واخواهی خواهیم نمود و در نهایت دعوای خواهان را فاقد دلیل دانسته و تقاضای رد آن را نموده است. وکلاء طرفین مجددا لوایح تقدیم دادگاه نموده اند ضمنا آدرس دقیق محل سکونت زوج در اهواز از سوی وکیل وی اعلام گردیده است. شعبه محترم پنجم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان پس از بررسی و تحقیقات انجام شده به موجب دادنامه شماره ۰۰۰۰۱۳۲۸-۹۰/۷/۷ ضمن احراز وجود علقه زوجیت دائم فی مابین خواهان و خوانده دعوی در این پرونده و ملاحظه اظهارات وکلاء زوجین و مستندات ارائه شده و بیان عدم تحقق بندهای یک، هشت، یازده، دوازده از شرایط ضمن عقد نکاح به لحاظ عدم محکومیت زوج به پرداخت نفقه و نرسیدن به مرحله اجراء و عدم ترک زندگی مشترک از سوی زوج با توجه به محکومیت زوجه به تمکین و مفقود الاثر نبودن زوج با توجه به آدرس اعلامی در رابطه با محل سکونت وی و ثابت نشدن ازدواج مجدد زوج و اینکه عسر و حرج مورد ادعا در خصوص زوجه نیز مستند به فعل خود اوست لذا با استناد به مواد قانونی مندرج در دادنامه حکم به بطلان دعوای خواهان صادر نموده است. رأی دادگاه پس از ابلاغ، مورد اعتراض از سوی زوجه، خانم ز.الف. با وکالت آقای الف.پ. قرار گرفته و با تقدیم دادخواست تقاضای تجدیدنظر نموده و ضمیمه دادخواست لایحه و مدارک ضمیمه اوراق پرونده نشده و وکیل زوج در رد تجدیدنظرخواهی لایحه ای تقدیم دادگاه نموده است. دادگاه محترم بدوی صادر کننده حکم به موجب دادنامه شماره ۰۰۰۰۱۷۳۵-۹۰/۹/۱۶ تجدیدنظرخواهی زوجه را خارج از مهلت مقرر قانونی دانسته و قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواهی صادر نموده که قرار مزبور از سوی وکیل زوجه مورد اعتراض قرار گرفته و با تقدیم دادخواست و بیان اینکه تجدیدنظرخواهی نسبت به رأی اصلی در مهلت مقرر بوده، تقاضای تجدیدنظر نموده است. پرونده در شعبه محترم ششم دادگاه تجدیدنظر استان مورد رسیدگی قرار گرفته و به موجب دادنامه شماره ۱۲۰۲-۹۰/۱۱/۲۵ با رد تجدیدنظرخواهی قرار مزبور تأیید شده است. متعاقبا آقای الف.پ. با وکالت از سوی زوجه، خانم ز.الف. در اعتراض به دادنامه فرجام خواسته با تقدیم دادخواست فرجام خواهی نموده و بعضا به ازدواج مجدد زوج پرداخته و وکیل زوج نیز در رد فرجام خواهی لایحه ای تقدیم دادگاه کرده و پرونده برای فرجام خواهی به دیوان عالی کشور ارسال و مآلا برای بررسی به این شعبه ارجاع شده است. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای حسن افشاری عضو ممیز و دقت در اوراق پرونده در مورد دادنامه شماره ۰۰۰۱۲۰۲-۹۰/۱۱/۲۵ فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رأی می دهد:
رأی شعبه دیوان عالی کشور
در خصوص فرجام خواهی خانم ز.الف. فرزند الف. با وکالت آقای الف.پ. در اعتراض به دادنامه شماره ۰۰۰۰۱۲۰۲-۹۰/۱۱/۲۵ صادره از شعبه محترم ششم دادگاه تجدیدنظر استان که به موجب آن رأی شماره ۰۰۰۰۱۷۳۵-۹۰/۹/۱۶ صادره از شعبه محترم پنجم دادگاه عمومی حقوقی شهرستان مبنی بر خروج مهلت تجدیدنظرخواهی نسبت به دادنامه شماره ۰۰۰۰۱۳۲۸-۹۰/۷/۱۷ همان دادگاه در خصوص حکم به بطلان دعوای صدور گواهی عدم امکان سازش و قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواهی تأیید گردیده است، با امعان نظر و مداقه در جامع از اوراق و محتویات پرونده و با صرف نظر از صحت و سقم دادنامه اصلی دادگاه بدوی در خصوص حکم به بطلان دعوای تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش جهت طلاق و نیز با صرف نظر از صحت و سقم دادنامه فرجام خواسته و تأیید دادنامه تجدیدنظرخواسته در رابطه با صدور قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواهی نسبت به دادنامه شماره ۰۰۰۰۱۳۲۸-۹۰/۷/۱۷ نظر به اینکه موضوع فرجام خواهی از موارد احصاء شده در ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی نبود و دادگاه تجدیدنظر شخصا خود اقدام به صدور قرار نکرده بلکه قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواهی را تأیید نموده است بنابراین پرونده قابل طرح در دیوان عالی کشور نبوده و بدون هیچ گونه اقدام قضائی مبنی بر نقض یا ابرام، پرونده به دادگاه محترم صادر کننده حکم ارسال می شود.
رییس شعبه ۲۶ دیوان عالی کشور- مستشار
انصاری- افشاری