رویکرد کمال‌گرایانۀ نظام ‌‌حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران به ‌‌زندگی‌ مطلوب

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پژوهش های‌ حقوقی
عنوانرویکرد کمال‌گرایانۀ نظام ‌‌حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران به ‌‌زندگی‌ مطلوب
نویسندهامید شیرزاد
محور موضوعیحقوق اساسی
سال نشر۱۴۰۲
منتشر شده درنشریه پژوهش های‌ حقوقی
دوره۲۲
شماره۵۵
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


رویکرد کمال‌گرایانۀ نظام ‌‌حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران به ‌‌زندگی‌ مطلوب مقاله ای از امید شیرزاد که در آذر 1402 و در شماره 55 فصلنامه نشریه علمی پژوهش های حقوقی منتشر شده است.

چکیده

زندگی مطلوب شامل باور انسان به غایات و اهدافی است که تلقّیِ او از امور با ارزشِ زندگی را مشخص کرده و بستر معنابخشی برای حیات وی فراهم می‌آورد. این برداشت از خیر یا زندگی مطلوب نه‌تنها مادّی نبوده؛ بلکه عمیقاً از درونِ لایه‌های ذهنیِ فرد نشأت گرفته و همچون باوری مقدّس به زندگی او جهت می‌دهد. دین، اخلاق، فرهنگ، هنر و تجربیات زیبایی‌شناختی ازجمله حوزه‌هایی هستند که می‌توانند برداشت‌های زندگی مطلوب را برای افراد جامعه تعریف کنند. تحقیق حاضر با هدف پاسخ به این سؤال که رویکرد نظام حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران به زندگی مطلوبِ شهروند چیست و این رویکرد چه تأثیری بر مناسبات شهروند و حکومت دارد؟ به رشتۀ تحریر درآمده و بدین منظور پس از بررسیِ رویکردهای کمال‌گرا و بی‌طرفِ نظام‌های حقوق اساسی، به اثبات رویکرد کمال‌گرایانۀ نظام حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران در سطوح هنجاری و ساختاری پرداخته و آثار این موضوع بر حقوق شهروندی، نحوۀ مدیریت منابع عمومی و سیاست‌ورزیِ خارجی را تحلیل نموده است. با انجام تحلیل مقایسه‌ای میان کمال‌گراییِ کلاسیک یونانی، لیبرال، جامعه‌گرا و دینی، نگارنده رویکرد نظام حقوق اساسی ایران به زندگی مطلوب را کمال‌گراییِ دینی تلقّی کرده و قائل به کاستیِ کمال‌گرایی و بی‌طرفیِ محضِ حکومت نسبت به خیر است. رهیافت مقاله مؤید آن است که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با هدف رفع مناقشات و آثار کمال‌گراییِ محض بر حق‌ها و منابع عمومی، به برخی شاخص‌های جمهوری‌مآبانۀ تصریح دارد که مستلزم اهتمام و توجه عملیِ کارگزاران و نهاهای عمومی است.

کلیدواژه ها

مواد مرتبط