ماده 43 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1331
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴۳ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۱ مصوب ۱۳۳۱,۱۱,۰۱: در مورد کارگرانیکه مبتلا به بیماری سل و یا سرطان شوند سازمان موظف است آنانرا اعم از اینکه بیماری آنها ناشی از کار باشد و یا غیر ناشی از کار برای مدتی که از یکسال و نیم تجاوز نخواهد نمود تحت درمان قراردهد. دستمزد معالجه اینگونه بیماران بشرح مذکور در ماده ۴۱ پرداخت خواهد شد.
پس از ۶ ماه از شروع معالجه در هر موقعیکه کمیسیون پزشگی [پزشکی] بیماری کارگر را غیرقابل علاج تشخیص دهد کارگر ازکارافتاده تلقی شده و مستمری ازکارافتادگی بر طبق مقررات ماده ۴۲ درباره او برقرار خواهد شد.
تبصره ۱) چنانچه پس از انقضاء ۱۸ ماه دوره معالجه کمیسیون پزشکی تشخیص دهد که بیمار با ادامه معالجه در ظرف یک مدت اضافی که از ۳ماه تجاوز نخواهد نمود بهبودی خواهد یافت سازمان بتوصیه کمیسیون مذکور می تواند معالجه را حداکثر سه ماه دیگر ادامه دهد و لیکن نسبت بآن مدت پنجاه درصد دستمزد بکارگر متاهل و بیست درصد بکارگر مجرد پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲) هرگاه یکی از اعضای خانواده بلافصل کارگر که تحت تکفل او باشد مبتلا ببیماری سل یا سرطان بشود در صورتی که کارگر چهار ماه در کارگاهها کارکرده و کسور قانونی از دستمزد او کسر شده باشد سازمان بیمار را تا یکسال می تواند تحت معالجه قرار دهد.