ماده ۱ قانون توزیع عادلانه آب: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
* [[ماده ۱۵۱ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۵۱ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۵۲ قانون مدنی]] | * [[ماده ۱۵۲ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۱۵۳ قانون مدنی]] | |||
== رویه قضایی == | == رویه قضایی == | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۶
ماده ۱ قانون توزیع عادلانه آب: بر اساس اصل ۴۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آبهای دریاها و آبهای جاری در رودها و انهار طبیعی و دره ها و هر مسیر طبیعی دیگر اعم از سطحی و زیرزمینی و سیلابها و فاضلابها و زه آبها و دریاچه ها و مردابها و برکه های طبیعی و چشمه سارها و آبهای معدنی و منابع آبهای زیرزمینی از مشترکات بوده و در اختیار حکومت اسلامی است و طبق مصالح عامه از آنها بهره برداری می شود. مسئولیت حفظ و اجازه و نظارت بر بهره برداری از آنها به دولت محول می شود.
مواد مرتبط
- ماده ۲۵ قانون مدنی
- ماده ۱۴۸ قانون مدنی
- ماده ۱۴۹ قانون مدنی
- ماده ۱۵۰ قانون مدنی
- ماده ۱۵۱ قانون مدنی
- ماده ۱۵۲ قانون مدنی
- ماده ۱۵۳ قانون مدنی
رویه قضایی
- نظریه شماره 7/1400/727 مورخ 1400/10/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره چاه‌های بهره‌برداری غیرمجاز آبهای زیر زمینی
- نظریه شماره 7/99/1341 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره معافیت شرکت های آب منطقه ای از پرداخت هزینه دادرسی
- نظریه شماره 7/1400/983 مورخ 1400/11/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح در رسیدگی به دعاوی ستاد اجرای فرمان حضرت امام
- نظریه شماره 7/99/1477 مورخ 1400/03/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعاوی مربوط به امور آبهای زیر زمینی
- شماره ۷/۱۴۰۱/۱۳۸۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۱۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه اعمال مالکیت شرکت توسعه گردشگری ایران راجع به یک رشته چشمه
- نظریه شماره 1100/96/7 مورخ 1396/05/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
پایان نامه و رساله های مرتبط
مقالات مرتبط
اصل 139 قانون اساسی در پرتو رویه قضایی و داوری