ماده ۵ قانون تملک آپارتمان ها

ماده ۵ قانون تملک آپارتمان ها: انواع شرکت های موضوع ماده ۲۰ قانون تجارت که به قصد ساختمان خانه و آپارتمان و محل کسب به منظور سکونت یا پیشه یا اجاره یا فروش تشکیل می شود از انجام سایر معاملات بازرگانی غیر مربوط به کارهای ساختمانی ممنوعند.

مواد مرتبط

• ماده 2 قانون تجارت
• ماده 20 قانون تجارت
• ماده 8 قانون تملک آپارتمان ها

توضیح واژگان

آپارتمان: این کلمه نه فارسی و نه عربی بلکه واژه ای لاتین می باشد. در تعریف حقوقی، آپارتمان مسکنی است که جزئی از یک ساختمان بوده و مرکب از یک یا چند اتاق و قسمت های مختلفی همچون آشپزخانه و سرویس بهداشتی می باشد که مجموع آن ها یک واحد را تشکیل می دهد.

معامله تجاری: به هر معامله ای که هدف در آن سود بردن باشد، اگرچه که معامله کننده تاجر نباشد، معامله تجاری گفته می شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برابر بند 1 ماده 2 قانون تجارت، تنها خرید و فروش اموال منقول عمل تجاری می باشد، لیکن اعمال شرکت هایی که به قصد ساخت خانه و آپارتمان و محل کسب تشکیل می شوند از این قاعده مستثنی گردیده و این اقدام عمل تجاری می باشد. در نتیجه خرید زمین یا ساختمان موجودی به جهت ساخت ساختمانی جدید عمل تجارتی تلقی می گردد، در صورتی که خرید ساختمان به منظور فروش عمل تجاری نمی باشد.

نکات توضیحی

ممکن است مالکان آپارتمان برای اداره قسمت های مشترک به جای تشکیل شرکت مجزا از یکی از شرکت های تجاری استفاده نمایند که در این صورت شرکت به عنوان مدیر ساختان از جانب مالکان در مجمع عمومی انتخاب می گردد. این شرکت باید موضوع فعالیتش صرفاً اداره ساختمان و یا ساخت خانه و آپارتمان و دیگر موارد مندرج در ماده صدرالذکر باشد. از فحوای ماده صدرالذکر استنباط می شود که اداره آپارتمان ها در قالب شرکت های موضوع قانون تجارت ممکن می باشد به این شرط که آن شرکت ها سایر معاملات بازرگانی غیر مرتبط با کارهای ساختمانی را انجام ندهند.