ماده ۸ قانون مسئولیت مدنی

ماده 8 قانون مسئولیت مدنی: كسی كه در اثر تصديقات يا انتشارات مخالف واقع به حيثيت و اعتبارات و موقعيت ديگري زيان وارد آورد مسئول جبران آن است. شخصي كه در اثر انتشارات مزبور یا ساير وسائل مخالف با حسن نيت مشتريانش كم و يا در معرض از بين رفتن باشد می تواند موقوف شدن عمليات مزبور را خواسته و در صورت اثبات تقصير زيان وارده را از وارد كننده مطالبه نمايد.

مواد مرتبط

• ماده 9 قانون مسئولیت مدنی
• ماده 10 قانون مسئولیت مدنی
• ماده ۲۳۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

توضیح واژگان

زیان: در معنی ضرر به کار می رود و غالباً این دو کلمه معادل یکدیگر هستند و با یکدیگر به کار می روند. چنین استعمالی (ضرر و زیان) از نوع استعمالات مترادف بوده است که در تعبیرات حقوقی درست نمی باشد.

تقصیر: یعنی ترک کردن کاری که باید انجام می شد یا انجام کاری که نباید ترک می گردید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ماده 1 قانون مسئولیت مدنی به طور کلی تمامیت معنوی شخص را حمایت می کند، چه به موجب آن هر کس بدون مجوز قانونی عمدا و یا در نتیجه بی احتیاطی به آزادی و یا حیثیت و یا شهرت تجارتی و یا هر حق دیگری که به موجب قانون برای افراد ایجاد شده لطمه ای وارد آورد که موجب ورود ضرر مادی و یا معنوی دیگری شود مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود خواهد بود و ماده 8 قانون مسئولیت مدنی یکی از مصادیق مهم این قاعده را بیان می کند و حتی در موردی که در اثر انتشارات مزبور یا سایر وسایل مخالف با حسن نیت مشتریان دارنده حرفه و کسب تقلیل یافته یا در معرض از بین رفتن باشد به موجب ماده اخیر علاوه بر مطالبه خسارت زیان دیده می تواند موقوف شدن عملیات مزبور را بخواهد.

نکات توضیحی

کرامت، حیثیت و اعتبار از امور معنوی انسان است. لذا هنگام تجاوز به این امور، ناچار شخصیت معنوی مجنی علیه به خطر افتاده و خسارت معنوی بر وی وارد می آید. مقنن در مواد 8، 9 و 10 قانون مسئولیت مدنی یا صراحت هر چه تمامتر آسیب رساندن به این امور را از موارد ضرر و زیان معنوی شمرده و آن را مسئول جبران خسارت معنوی زیان دیده دانسته است. بنابراین گاهی فعل شخص، موجب آسیب رساندن به شخصیت و اعتبار دیگری می شود مانند این که کسی با نوشتن مقاله به دیگری توهین کند در این موارد زیانی که به طرف مقابل می رسد باید جبران شود. از بین بردن منبع زیان از جمله مصادیق جبران عینی است که در ماده 8 قانون مسئولیت مدنی صریحا پذیرفته شده است و در کنار آن زیان دیده می تواند حق مطالبه زیان مالی و مادی را داشته باشد. البته باید توجه داشت، مفاد مقررات ماده 8 قانون مسئولیت مدنی مبین این امر است که مسئولیت ناشی از هتک حرمت، صرفا در صورت خلاف واقع بودن اظهارات محقق می شود. ذکر عبارت «تصدیقات یا انتشارات خلاف واقع» در ماده موید این مطلب است.

نکته قابل ذکر دیگر در خصوص ماده 8 قانون مسئولیت مدنی این است که اصطلاح حسن نیت در آن به کار رفته است. موارد یاد شده در ماده 8 قانون مسئولیت مدنی ویژگی ندارد تا مراعات حسن نیت به آن ها محدود شود به نظر می رسد قانونگذار در وضع ماده 8 بر مراعات اصل حسن نیت در تعامل با دیگران توجه داشته است و به حکم اخلاق و منطق حقوقی نیز داشتن حسن نیت را نباید به موارد یاد شده در ماده قانونی محدود کرد.

مقالات مرتبط

• ارزش شهرت: گفتاری در روش‌های جبران خسارت ناشی از بهره‌برداری تجاری از شهرت دیگری
• تبیین حقوقی ماهیت اخذ برائت و اثر آن بر مسئولیت مدنی پزشکان و نهادهای درمانی
• نحوه ارزیابی خسارت‌های درد و رنج
• وظیفه مراقبت در گفت‌وگوهای پیش‌قراردادی
• بررسی تطبیقی جبران خسارت معنوی هتک حیثیت اشخاص در نظام حقوقی ایران و انگلستان
• نقد اصل قابلیت جبران کلیه خسارات در حقوق مسئولیت مدنی ایران
• تبلیغات تجاری مقایسه ای
• حق حسن شهرت تجاری در حقوق ایران با مطالعه تطبیقی در حقوق انگلیس
• رویکرد قوانین داخلی و اسناد بین المللی به مبنای مسئولیت مدنی ناشی از افشای اسرار تجاری
• عدم‌ النفع قابل مطالبه نیست
• انواع خسارت های نقض تعهدات قراردادی و شرایط مطالبۀ آنها در نظام حقوقی آلمان با مروری بر رویکرد حقوق ایران
• نوآوری‌های حقوق قراردادهای جدید فرانسه و تطبیق آن با نظام حقوقی ایران
• حمایت از زیان‌دیده در برابر تبلیغات تجاری مقایسه‌ای از طریق طرح دعوای رقابت غیرمنصفانه
• پوشش خسارات ناشی از خطر توسعة علم در پرتوی مسئولیت مدنی
• الزامات استیفای حق بر حریم خصوصی در بستر اینترنت اشیا از منظر حقوق ایران