ماده 36 قانون ثبت احوال

ماده 36 قانون ثبت احوال: شناسنامه از روی دفاتر ثبت کل وقایع صادر و دارای مشخصات و اطلاعات زیر می‌باشد: (اصلاحی مصوب ۱۳۶۳/۱۰/۱۸)

۱ – آرم جمهوری اسلامی ایران.

۲ – محل مخصوص انگشت‌نگاری و شماره کلاسمان آن.

۳ – محل الصاق عکس.

۴ – شماره شناسنامه.

۵ – نام و نام خانوادگی و جنس دارنده آن.

۶ – تاریخ تولد به ترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی و قمری.

تبصره – ذکر تاریخ هجری قمری از هنگام اجرای طرح تعویض شناسنامه برای نوزادان الزامی است.

۷ – محل تولد به ترتیب شهرستان، بخش، دهستان (‌شهر. روستا).

۸ – نام و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه ابوین.

۹ – تاریخ تنظیم سند و به ترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی.

۱۰ – محل تنظیم سند به ترتیب حوزه، شهرستان، بخش، دهستان (‌شهر. روستا).

۱۱ – نام و نام خانوادگی مأمور تنظیم‌کننده سند و امضاء مأمور صدور و مهر اداره.

۱۲ – شماره مسلسل و سری مخصوص شناسنامه.

۱۳ – محل مخصوص ثبت ازدواج، طلاق و وفات همسر، ولادت فرزندان و وفات صاحب شناسنامه.

۱۴ – محل توضیحات.

۱۵ – محل مخصوص مهر انتخابات.

تبصره ۱ – شناسنامه‌های نمونه جدید افرادی که به سن ۱۵ سال تمام می‌رسند باید ملصق به عکس همان سال و اثر انگشت و کلاسمان انگشت‌نگاری‌ صاحب آن باشد.

تبصره ۲ – شناسنامه اولیه باید در سی‌سالگی تمام با عکس همان سال صاحب آن تجدید شود.

‌صاحب شناسنامه پس از رسیدن به سن سی سال مکلف است ظرف یک سال برای تجدید آن مراجعه نماید.

تبصره ۳ – صدور شناسنامه مجدد و یا گواهی ولادت اتباع خارجه مطابق مقررات آیین‌نامه اجرایی این قانون خواهد بود.

تبصره ۴ – به استثنای سازمان ثبت احوال کشور، دفاتر اسناد رسمی ازدواج و طلاق، نمایندگی‌های دولت جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور،‌اداره تشخیص هویت و پلیس بین‌المللی و اداره کل انتخابات، هیچیک از ارگان ها و نهادها و مؤسسات دولتی و بخش خصوصی حق نقش مهر و درج‌ هیچگونه مطلب و یا آثار دیگری بر روی شناسنامه را ندارند متخلف از این امر تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.

مواد مرتبط

• ماده 48 قانون ثبت احوال

توضیح واژگان

شناسنامه: برگی است که احوال شخصیه هر کس، همانطورکه در دفاتر سجل احوال مقرراست؛ بر روی آن برگ درج می گردد.

فلسفه و مبانی نظری

سازمان ثبت احوال با صدور شناسنامه اشخاص به راحتی اثبات شود و هویت آنان معلوم باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 36 قانون ثبت احوال

شناسنامه از نخستین سند سجلی استخراج می شود و تمامی مندرجات آن رسمی و معتبر است از همین رو شناسنامه ابزاری برای شناسایی هویت اشخاص است. علاوه بر این شناسنامه تعیین کننده وضعیت ازدواج و طلاق مرگ اشخاص نیز هست.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 36 قانون ثبت احوال

1. شناسنامه از روی دفاتر ثبت کل وقایع صادر می‌شود.
2. شناسنامه دارای آرم جمهوری اسلامی ایران است.
3. دارای محلی برای انگشت‌نگاری و شماره کلاسمان می‌باشد.
4. محلی برای الصاق عکس در نظر گرفته شده است.
5. شامل شماره شناسنامه، نام و نام خانوادگی، و جنس دارنده شناسنامه است.
6. تاریخ تولد به صورت هجری شمسی و قمری ذکر می‌شود.
7. از زمان طرح تعویض شناسنامه، ذکر تاریخ هجری قمری برای نوزادان الزامی است.
8. محل تولد شامل شهرستان، بخش، دهستان، شهر یا روستا است.
9. اطلاعات مربوط به ابوین شامل نام، شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه ابوین در آن ذکر می‌شود.
10. تاریخ و محل تنظیم سند شامل حوزه، شهرستان، بخش، دهستان، شهر یا روستا می‌باشد.
11. مشخصات مأمور تنظیم‌کننده، امضاء مأمور صدور و مهر اداره در آن ذکر می‌شود.
12. دارای شماره مسلسل و سری مخصوص است.
13. محلی برای ثبت ازدواج، طلاق، وفات همسر، ولادت فرزندان و وفات صاحب شناسنامه دارد.
14. محلی برای توضیحات اضافی فراهم شده است.
15. شامل محلی برای مهر انتخابات است.
16. شناسنامه‌های جدید برای افراد ۱۵ ساله باید عکس و اثر انگشت داشته باشد.
17. شناسنامه در سی سالگی باید با عکس همان سال تجدید شود.
18. صاحب شناسنامه پس از سی سالگی مکلف به تجدید شناسنامه است.
19. صدور شناسنامه مجدد و گواهی ولادت اتباع خارجه تابع آیین‌نامه اجرایی است.
20. ارگان‌ها بجز سازمان ثبت احوال، دفاتر رسمی، و مؤسسات مشخصی، حق درج مهر یا مطلب دیگر بر شناسنامه را ندارند. تخلف از این امر پیگرد قانونی دارد.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره رابطه تنفیذ وصیت نامه و دعوای خلع ید