اهلیت استیفاء

اهلیت استیفا یعنی توانایی مورد نظر قانونگذار جهت اعمال حق.

کلمه اهلیت، از حقوق مدنی فرانسه اتخاذ شده است، اما باید به جای استفاده از اصطلاح "اهلیت استیفا"، با توجه به اینکه تمام جنبه های اعمال و اجرای حق را، نمی تواند در بر بگیرد؛ از لفظ "اهلیت تصرف" استفاده نمود.

لازمه اعطای اهلیت استیفا به انسان، برخورداری از قوه تمییز و درک است زیرا انشای اراده برای انجام اعمال حقوقی، نیازمند برخورداری از این قوه است؛ و در صورت نقص آن، انسان فقط می تواند در برخی از اعمال حقوقی خود، دخالت نماید؛ نظیر غیررشید، که از اظهار نظر پیرامون مسائل مالی خویش، ممنوع است.