رای دادگاه درباره اعتبار گواهی پزشکی قانونی در اثبات اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۱۵۸۵)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۱۵۸۵
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۱۲/۰۲
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعاعتبار گواهی پزشکی قانونی در اثبات اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی
قاضیحسینی
خلیل حیات مقدم
عبدالله راثی نصیری

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اعتبار گواهی پزشکی قانونی در اثبات اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی: صرف وجود گواهی پزشکی قانونی برای اثبات توجه اتهام ایراد صدمه ی بدنی کافی نیست.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای ف. با وکالت م. دایر به ایراد ضرب و جرح عمدی و تهدید نسبت به آقای س.ت. با وکالت خانم م.ت. نظر به محتویات پرونده، شکایت شاکی، نظریه پزشکی قانونی، گزارش مرجع انتظامی، اظهارات و گواهی گواهان، کیفرخواست صادره از طرف دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۵ تهران و عدم حضور متهم در محکمه اتهامشان محرز و مسلم بوده عمل مجرمانه اشان منطبق است با مواد ۲۷۱ و ۲۷۷ و تبصره ۲ ماده ۲۶۹ و ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی لذا محکمه به تجویز حاصله از ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و رعایت مواد ۱۸ و ۴۷ قانون مجازات اسلامی و به استناد مواد ۴۸۴ و ۳۶۷ و ۴۸۰ قانون مجازات اسلامی متهم موصوف را از بابت کبودی ناحیه خارجی چشم چپ به پرداخت سه هزارم دیه کامله، از بابت کبودی مخاط دهان در سمت چپ به پرداخت سه هزارم دیه کامله از بابت تورم گونه چپ به پرداخت نیم درصد دیه کامله از بابت ارش خونریزی از بینی به پرداخت سه هزارم دیه کامله ظرف یک سال با انتخاب نوع دیه از ناحیه محکوم علیه جهت پرداخت به شاکی محکوم می نماید. دادگاه همچنین متهم موصوف را از بابت جنبه عمومی جرم به لحاظ بیم ارتکاب مجدد از ناحیه مرتکب یا دیگران با رعایت بند پنجم ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی و رعایت فقدان سابقه کیفری به پرداخت سه میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس و همچنین از بابت تهدید به پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم می نماید. رأی صادره حضوری است ظرف بیست روز قابل رسیدگی تجدیدنظرخواهی در غیر مورد دیه در مرجع تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۱۶۷ دادگاه عمومی جزایی تهران حسینی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ف. با وکالت آقای م. نسبت به دادنامه شماره ۸۲۹- ۲۸/۸/۹۱ صادره از شعبه ۱۱۶۷ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن مشارالیه در رابطه با اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی و تهدید موضوع شکایت آقای س.ت. به پرداخت دیه در حق مصدوم و پرداخت جزای نقدی در حق صندوق دولت از باب جنبه عمومی موضوع ایراد ضرب و جرح عمدی و دو میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس در حق صندوق دولت در مورد بزه تهدید محکوم گردیده است. دادگاه با بررسی محتویات پرونده و مداقه در اوراق آن و ملاحظه لایحه تجدیدنظرخواهی که عمده اعتراض ایشان عبارتست از اینکه موکل در روز مورد ادعا در آن محل نبوده و دادگاه بدون دلیل اقدام به صدور رأی نموده است و مسائل دیگر که مطالعه شده توجها به اینکه به صرف وجود گواهی پزشکی قانونی که جزء اماره است و دلیل محسوب نمی گردد و شهود تعرفه شده از جانب شاکی هیچ کدام عینا مشاهداتی نداشته اند بلکه شنیده ها و گفته ها را بیان کرده اند با وصف مذکور تجدیدنظرخواهی را وارد تشخیص و مستندا به شق ۱ بند ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به لحاظ عدم شرعی و قانونی بر وقوع بزه از جانب تجدیدنظرخوانده و به استناد به اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ۱۷۷ حکم به برائت متهم پرونده صادر و اعلام می گردد رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۴۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

راثی نصیری حیات مقدم

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=رای_دادگاه_درباره_اعتبار_گواهی_پزشکی_قانونی_در_اثبات_اتهام_ایراد_ضرب_و_جرح_عمدی_(دادنامه_شماره_۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۱۵۸۵)&oldid=259646»