ماده 21 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۲۱ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: دستمزدیکه بر ماخذ آن حق بیمه حساب میشود شامل هر گونه وجوه نقدی یا مزایای جنسی است که بعنوان دستمزد بکارگر در مقابل کار داده می شود.
تبصره ۱ – کارفرمایان موظفند از کلیه وجوه و فوق العاده هایی که بعنوان اضافه کار – نوبت کار – شب کار – دستمزد ایام تعطیل و مرخصی – کرایه منزل و کرایه ایاب و ذهاب از منزل بکارگاه و بالعکس – کمک جیره نقدی – فوق العاده انجام کارهای دشوار و خطرناک – فوق العاده سختی معیشت و نظایر بکارگران پرداخت مینماید کسور مقرره را بشرح ماده بیست کسر و بضمیمه سهمی که خود باید بر آن بیفزایند بسازمان پرداخت نمایند.
تبصره ۲ – فوق العاده های دیگر که تحت عنوان فوق العاده دوری از محل اصلی کار و نظایر آن در مواقع خاصی ممکنست پرداخت گردد و همچنین وجوهی که بعنوان هزینه سفر – عیدی و پاداشهای اتفاقی و غیر مستمر بکارگر پرداخت میشود جزو دستمزد محسوب نمیشود و حقوق بیمه بآن تعلق نمیگیرد.