ماده 21 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۱ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: دستمزدیکه بر ماخذ آن حق بیمه حساب میشود شامل هر گونه وجوه نقدی یا مزایای جنسی است که بعنوان دستمزد بکارگر در مقابل کار داده می شود.

تبصره ۱ – کارفرمایان موظفند از کلیه وجوه و فوق العاده هایی که بعنوان اضافه کار – نوبت کار – شب کار – دستمزد ایام تعطیل و مرخصی – کرایه منزل و کرایه ایاب و ذهاب از منزل بکارگاه و بالعکس – کمک جیره نقدی – فوق العاده انجام کارهای دشوار و خطرناک – فوق العاده سختی معیشت و نظایر بکارگران پرداخت مینماید کسور مقرره را بشرح ماده بیست کسر و بضمیمه سهمی که خود باید بر آن بیفزایند بسازمان پرداخت نمایند.

تبصره ۲ – فوق العاده های دیگر که تحت عنوان فوق العاده دوری از محل اصلی کار و نظایر آن در مواقع خاصی ممکنست پرداخت گردد و همچنین وجوهی که بعنوان هزینه سفر – عیدی و پاداشهای اتفاقی و غیر مستمر بکارگر پرداخت میشود جزو دستمزد محسوب نمیشود و حقوق بیمه بآن تعلق نمیگیرد.